ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ

Μέρες που είναι, με τον καρνάβαλο και τα σχετικά καραγκιοζιλίκια, είπαμε κι εμείς να ασχοληθούμε με κάτι καραγκιοζέ… Πρόκειται για έναν μουσικό που έχει ανεβάσει στο YouTube ένα βίντεο, στο οποίο παίζει κρουστά με… γυναικεία οπίσθια. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται!

Το εν λόγω βίντεο που ο μουσικός ανέβασε στις 7 Φεβρουαρίου, είχε σήμερα (στις 16 Μαρτίου 2013) 8,276,177 θεάσεις. Στις 16 Φεβρουαρίου που το πρωτοείδαμε, μόλις εννιά μέρες μετά την ανάρτησή του, είχε 4,309,525 θεάσεις… Μιλάμε για τεράστια επιτυχία, αν μάλιστα οι θεάσεις συγκριθούν με αυτές των άλλων αναρτήσεων του μουσικού όπως τις είδαμε στις 16 Φεβρουαρίου:

PATAX Man in The Mirror cover. Jorge Pérez´s arrangement. Μια ωραία επανεκτέλεση που ανέβηκε στις 20 Απριλίου του 2012 και μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου του 2013 είχε 25442 θεάσεις.

Patax » El tiburón «. Ανέβηκε την 1η Μαΐου του 2012 και παρά την εντυπωσιακή χορεύτρια, είχε μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου του 2013 13,591 θεάσεις.

Seminario de Percusión por Jorge Perez. Αυτό ανέβηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2012, και μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου 2013 είχε 319 θεάσεις.

Όσο για το βίντεο όπου ο μουσικός έπαιζε στο χιόνι της Λιθουανίας στους – 20 βαθμούς, και το οποίο ανέβηκε στις 22 Ιανουαρίου του 2013, είχε 6645 θεάσεις μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου.

Ενώ το βίντεο με τα οπίσθια έγραψε ιστορία! Αποδεικνύοντας ότι μια απλή συνταγή, του να παρουσιάζεις έναν άντρα σε στάση κυριαρχίας πάνω από γυναίκες γυμνές σε στάση που υποδηλώνει υποταγή και σεξουαλικά υπονοούμενα – τα οπίσθια ήταν ντυμένα μόνο με στριγκάκια και δεν φαινόταν άλλο ρούχο στο υπόλοιπο σώμα – είναι αρκετό για να μαζέψεις θεατές. Τώρα τι θεατές είναι αυτοί, σας αφήνουμε να το κρίνετε μόνοι σας παραθέτοντας κάποια χαρακτηριστικά σχόλιά τους:

‘Μ’ αρέσει το σημείο όπου χτυπάει τον κόλο.’

‘Πού μπορώ να αγοράσω τέτοια ντραμς;’

‘Φανταστείτε τι θέα έχει’

‘Καύλωσα’

κ.α., μαζί με πολλά άλλα που προτρέπουν τον μουσικό να πάει να πλύνει τα χέρια του για να σωθεί από τα… βακτηρίδια… Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί που σημειώνουν ότι το βίντεο υποβιβάζει τις γυναίκες σε αντικείμενα κι ότι είναι αξιοθρήνητο, πράγμα που συμπίπτει με τη δική μας γνώμη. Αλλά στις ψήφους προτιμήσεων, το βίντεο έχει 33,584 θετικές ψήφους και 3,261 αρνητικές – δηλαδή, οι αρνητικές είναι λιγότερες από το 1/10 των θετικών.

Μετά την εντυπωσιακή επιτυχία του βίντεο, ο μουσικός έσπευσε να ανεβάσει άλλο ένα με το πώς γυρίστηκε. Εκεί αποκάλυψε ότι δύο από τα τέσσερα στριγκοφορεμένα οπίσθια ανήκουν σε άντρες. Λες και το να υποβιβάζεις τους άντρες σε αντικείμενα σεξιστικού παιχνιδιού είναι λιγότερο κατακριτέο! Τι να πούμε, τα σχόλια περιττεύουν… Ας χαρεί ο άνθρωπος την επιτυχία του, η οποία ασφαλώς δεν οφείλεται στις όποιες μουσικές του ικανότητες και δεν έχει σχέση με αυτές. Είναι απλά μια ακόμα επιτυχία  του  κώλου.

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ 2012

Όλη τη χρονιά, στη χώρα μας και σ’ ολόκληρο τον κόσμο σημειώθηκαν εξοργιστικά κρούσματα σεξουαλικής βίας κατά γυναικών, τόσα που η δημοσίευση δε φτάνει για την απαρίθμησή τους… Εμείς θα σταθούμε σε μερικά, στα οποία είτε ο δολοφόνος είτε οι χειριστές της υπόθεσης προκάλεσαν το θάνατο των θυμάτων.

1. Στις 22 Ιανουαρίου 26χρονος στην Αγγλία βίασε και δολοφόνησε την 67χρονη γειτόνισσά του, εισβάλλοντας στο σπίτι της ενώ κοιμόταν και προκαλώντας της 20 κατάγματα στα πλευρά. Η εξέταση του υπολογιστή του έδειξε ότι επισκεπτόταν συχνά ιστοσελίδες στο διαδίκτυο για βιασμούς, ώριμες γυναίκες και πώς να κάνει σεξ με γυναίκες που κοιμούνται.
2. Στις 27 Ιανουαρίου είχαμε  θάνατο ανήλικης στην Ινδία. Ο βιαστής την έκαψε ζωντανή με κηροζίνη γιατί του είπε ότι θα τον καταγγείλει.
3. Στις 29 Μαρτίου 18χρονη Ουκρανή πέθανε από πνευμονική αιμορραγία, αφού μετά το βιασμό της δύο από τους τρεις δράστες την έρριξαν σε λάκκο και την πυρπόλησαν. Πριν το θάνατό της οι χειρουργοί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν το χέρι και τα δύο πόδια της από τον αστράγαλο και κάτω. Σύμφωνα με τη βρετανική Daily Mail οι δύο εκ των βασικών υπόπτων, δε συνελήφθησαν αρχικά παρά την καταγγελία της κοπέλας στην Αστυνομία, ενώ όταν τελικά οδηγήθηκαν στο τμήμα αφέθηκαν ελεύθεροι, χωρίς να τους απαγγελθεί καμία κατηγορία, καθώς προέρχονταν από οικογένειες με υψηλή κοινωνική θέση και οικονομική δύναμη.
4. Στις 29 Σεπτεμβρίου ανακαλύφθηκε στην Αυστραλία το πτώμα 29χρονης Ιρλανδής δημοσιογράφου που είχε βιαστεί και δολοφονηθεί το προηγούμενο Σάββατο. Ο δράστης που συνελήφθη, την είχε θάψει ώστε να κρύψει το έγκλημα.
5. Στις 13 Νοεμβρίου στο Πουντζάμπ βιάστηκε από ομάδα νεαρών 17χρονη. Η νεαρή «έκανε τα πάντα για να καταθέσει μήνυση», όμως οι αστυνομικοί δεν ξεκινούσαν τις έρευνες, αλλά προσπάθησαν να την πείσουν να αποσύρει τη μήνυση και είτε να έλθει σε μία οικονομική συνεννόηση μαζί τους, είτε να παντρευτεί έναν από τους βιαστές. Με αποτέλεσμα η 17χρονη να αυτοκτονήσει πίνοντας δηλητήριο το βράδυ της 26ης Δεκεμβρίου.
6. Στις 16 Δεκεμβρίου στην Ινδία 23χρονη φοιτήτρια που επέβαινε σε λεωφορείο με το φίλο της βιάστηκε και κακοποιήθηκε από 6 άντρες που στη συνέχεια πέταξαν το ζευγάρι στο δρόμο. Η νεαρή ξεψύχησε στις 29 Δεκεμβρίου σε νοσοκομείο της Σιγκαπούρης, όπου είχε μεταφερθεί για να υποβληθεί σε μία σειρά δύσκολων επεμβάσεων.
7. Τα ξημερώματα της 27^ης Δεκεμβρίου στην Ξάνθη 27χρονος βίασε, κακοποίησε και πυρπόλησε 34χρονη έξω από το σπίτι της. O δράστης ομολόγησε στους αστυνομικούς ότι βίασε την κοπέλα επειδή του άρεσε και την έκαψε για να καλύψει τα ίχνη του.

Δεν γνωρίζουμε πολλά για το υπόβαθρο των δραστών. Όμως είναι σίγουρο ότι συχνά οι βιαστές αντιμετωπίζονται ελαστικά και οι καταγγελίες των θυμάτων αγνοούνται, καθώς στην τρίτη περίπτωση η αστυνομία αντιμετώπισε ευνοϊκά κάποιους δράστες ενώ στην πέμπτη προσπάθησε να κάνει το θύμα να αποσύρει την καταγγελία.

Aκόμα είναι σίγουρο ότι η πορνογραφία και τα γενικότερα μηνύματα βίας κατά των γυναικών συμβάλλουν σ’ αυτά τα εγκλήματα. Στην πρώτη περίπτωση ο δολοφόνος επισκεπτόταν με τις ώρες πορνογραφικές σελίδες με βιασμούς και «ώριμες γυναίκες», ενώ στην Ινδία όπου συνέβησαν δύο από τα περιστατικά γνωρίζει μεγάλη επιτυχία ράπερ με στίχους για μια γυναίκα που ανάγκασε να χορέψει γυμνή: «Θα κλάψεις, θα τρέξεις, μα πού θα πάς… θα σου την πάρω τη ζωή» λέει ο… καλλιτέχνης στο άσμα με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πόρνη». Δεν θα μας φανεί καθόλου παράξενο αν κάποια έρευνα δείξει ότι οι περισσότεροι δράστες τέτοιων εγκλημάτων ασχολούνται με πορνογραφία και τέτοιους «καλλιτέχνες».

Ένα τρίτο χαρακτηριστικό τέτοιων εγκλημάτων το οποίο συναντάμε τουλάχιστον σε αυτό στην Ξάνθη, είναι ότι συχνά οι δράστες έχουν βιάσει, ή έχουν αποπειραθεί να βιάσουν και παλιότερα. Κι αυτό πρέπει να προβληματίσει τους νομοθέτες, γιατί είναι φανερό ότι οι δράστες δεν αντιμετωπίστηκαν σωστά την προηγούμενη φορά ή φορές. Σε πολλές χώρες, και σίγουρα και στη δική μας, η νομοθεσία για τα σεξουαλικά εγκλήματα χρειάζεται τροποποίηση και οι δράστες πολύ μεγαλύτερη προσοχή. Κι ακόμα, κατά τη γνώμη μας, χρειάζονται κυρώσεις και σε όσους με τη στάση ή τις δηλώσεις τους υποθάλπουν τη βία κατά των γυναικών, όπως ο Ινδός ράπερ αλλά και ο «δικός μας» καλλιτέχνης Τσόκλης.

Κλείνουμε αυτό το θλιβερό απολογισμό με μια είδηση ελπιδοφόρα: Η 15χρονη που έπεσε θύμα φρικιαστικού βιασμού και κακοποίησης στην Πάρο στις 22 Ιουλίου έκανε  πρόσφατα τα πρώτα της βήματα… Ας ευχηθούμε η νέα χρονιά να μην έχει τέτοιες φρικιαστικές στιγμές, κι ας σκεφτούμε με ποιο τρόπο μπορούμε να συνεισφέρουμε σ’ αυτό.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΚΑΚΟΥΡΓΕΣ!

Μέσα στα πολλά τραγελαφικά που ακούμε καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, ακούσαμε και ότι οι οροθετικές στον ιό του AIDS ιερόδουλες που εντοπίστηκαν πρόσφατα (και, τι σύμπτωση, προεκλογικά…) θα διωχθούν για κακούργημα. Γιατί, παρακαλώ; Επειδή «ήταν άρρωστες και το ήξεραν» και παρόλα αυτά, συναινούσαν να κάνουν σεξ χωρίς προφυλακτικό με σκοπό να κολλήσουν τους πελάτες τους! Από που βγήκε αλήθεια το συμπέρασμα ότι ήξεραν; Σκεφτείτε με τα σωστά σας: Γυναίκες τοξικομανείς, υποσιτισμένες, άστεγες, ακόμα και ανήλικες, είχαν τη δυνατότητα αντί να τρέξουν να εξασφαλίσουν φαγητό ή τη δόση τους, να τρέχουν για εξετάσεις;

Αλλά ας υποθέσουμε ότι οι γυναίκες αυτές γνώριζαν ότι ήταν φορείς του AIDS και είχαν τον δόλιο σκοπό να μεταδόσουν την ασθένεια σε όσους περισσότερους άντρες μπορούσαν. Αυτό τον ιό από πού άραγε τον βρήκαν; Δεν είναι το πιθανότερο ότι τον μετέδωσε κάποιος πελάτης, που ήθελε να κάνει σεξ χωρίς προφυλακτικό; Ή πρέπει να υποθέσουμε ότι οι άντρες που έκαναν σεξ μαζί τους χωρίς προφυλακτικό ήταν όλοι υγιείς; Και πέρα απ’ αυτό, θα έχουμε άδικο να θεωρήσουμε ότι τέτοιοι άντρες που ήθελαν σεξ με ιερόδουλες χωρίς προφυλακτικό – πολλοί από αυτούς παντρεμένοι ή με μόνιμες σχέσεις! – πήγαιναν με την ίδια απαίτηση από τη μια ιερόδουλη στην άλλη, μεταφέροντας τον ιό; Αλλά κι αν κάποιοι «πελάτες» πήγαν μόνο μια φορά και κόλλησαν τον ιό από εκείνη τη μοναδική φορά, άραγε οι άντρες αυτοί δεν έχουν εγκληματίσει με τέτοια συμπεριφορά, αφού έτσι εξέθεσαν στην ασθένεια οποιονδήποτε ερχόταν σε επαφή μαζί τους μετά από εκείνη τη φορά;

Φυσικά, επειδή δεν συμφέρει να μπουντρουμιάσουμε για ανεύθυνη και παραβατική συμπεριφορά χιλιάδες πιθανούς ψηφοφόρους, ενώ είναι πολύ εύκολο να καταλογίσουμε το 100% των ευθυνών σε κάποιες ανυπεράσπιστες γυναίκες, διαλέγουμε αυτή την εύκολη λύση και μετά εμφανιζόμαστε ως προστάτες της υγείας του κοινωνικού συνόλου. Και γιατί να μην το κάνουμε αυτό σε μια χώρα που χιλιάδες άντρες αδιαφορούν για την υγεία τη δική τους και των οικογενειών τους, που η αδικία και η υποκρισία επιβραβεύεται με τις ψήφους των πολιτών της; Ιδού η απορία…

Ο Ντομινίκ βαθιά μέσα στα σκατά!

Αναφερόμαστε σε αυτή την είδηση σχετικά με τον Ντομινίκ Στρος-Καν [που «είναι σύγχρονος Γάλλοεβραίος δικηγόρος, πολιτικός, μέλος του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος, οικονομολόγος, πρώην υπουργός οικονομίας της Γαλλίας και από τις 1 Νοεμβρίου του 2007 διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αντικαθιστώντας τον μέχρι τότε Ροντρίγκο Ράτο», βλ. http://el.wikipedia.org/wiki/Ντομινίκ Στρος-Καν]:

http://www.voanews.com/greek/news/IMF-Arrest-121867089.html

Υπό κράτηση στη Νέα Υόρκη ο Ντομινίκ Στρός Καν

VOA | Ουάσιγκτον  Κυριακή, 15 Μαΐου 2011

Φωτογραφία AP

Η εμφάνιση του επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Κάν, στο δικαστήριο αναβάλλεται για αργότερα σήμερα.  Ο κ. Στρος Καν, που κατηγορείται για σεξουαλική επίθεση, συμφώνησε να υποβληθεί σε ιατροδικαστική εξέταση.

Οι δικηγόροι του επικεφαλής του ΔΝΤ, ανέφεραν ότι συμφώνησε να καθυστερήσει η εμφάνιση του στο δικαστήριο στη Νέα Υόρκη, έτσι ώστε η αστυνομία να συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία για την υπόθεση.  Η αστυνομία ανακοίνωσε την Κυριακή, ότι ο κ. Στρος Καν κατηγορείται για σεξουαλική επίθεση σε βαθμό κακουργήματος, απόπειρα βιασμού και ομηρία, μετά την κατάθεση που έδωσε καμαριέρα ξενοδοχείου στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Ο δικηγόρος του κ. Στρος Καν δήλωσε ότι ο πελάτης του θα δηλώσει αθώος σε όλες τις κατηγορίες.

Το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι παραμένει σε πλήρη λειτουργία και επιχειρησιακή ετοιμότητα και επεσήμανε ότι δεν έχει να κάνει κανένα σχόλιο για την σύλληψη.

Ο Ντομινίκ Στρος Καν θεωρούνταν φαβορί για να ηγηθεί, ως προεδρικός υποψήφιος, του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατά του Νικολά Σαρκοζί στις Προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στη Γαλλία το 2012.

Η επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, Μαρτίν Ώμπρι, έκανε έκκληση για ενότητα στην παράταξη την Κυριακή και τόνισε ότι η είδηση «ήταν κεραυνός εν αιθρία».

Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο κ. Στρος Καν συνελήφθη αργά το απόγευμα του Σαββάτου ενώ βρισκόταν μέσα σε αεροπλάνο που αναμενόταν να αναχωρήσει για το Παρίσι.

Η αστυνομία ανέφερε ότι η 32χρονη καμαριέρα από το Ξενοδοχείο Σόφιτελ τους είπε ότι μπήκε για να καθαρίσει τη σουίτα που διέμενε ο κ. Στρος Καν το απόγευμα του Σαββάτου. Όπως η ίδια είπε στην αστυνομία ο επικεφαλής του ΔΝΤ βγήκε από το μπάνιο εντελώς γυμνός και προσπάθησε να την πιέσει να προβούν σε σεξουαλικές πράξεις. Όπως είπε η νεαρή κοπέλα κατάφερε να απελευθερωθεί, να διαφύγει από το δωμάτιο και να ενημερώσει το υπόλοιπο προσωπικό του ξενοδοχείου, όπου και κάλεσε την αστυνομία.

Η αστυνομία ανέφερε ότι όταν έφτασε στο ξενοδοχείο, ο κ. Στρος Καν είχε φύγει ήδη για το αεροδρόμιο, αφήνοντας πίσω του το κινητό του τηλέφωνα και άλλα προσωπικά αντικείμενα.

Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας της Νέας Υόρκης Πολ Μπράουν δήλωσε αργά την Κυριακή η καμαριέρα μεταφέρθηκε σε τοπικό νοσοκομείο για μικροεκδωρές και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερη.

Ο Ντομινίκ Στρος Καν είναι παντρεμένος με επιφανή τηλεοπτική δημοσιογράφο της Γαλλίας, αλλά έχει στο ιστορικό του και άλλη υπόθεση ροζ σκανδάλου. Το 2008, είχε απολογηθεί για αυτό που ο ίδιος είχε αποκαλέσει «λάθος κρίση» για σχέση που είχε συνάψει με μια υφιστάμενη του.

Ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Δημοσκοπήσεων IFOP, Τζερόμ Φουρκέτ, είπε στο γαλλικό ραδιόφωνο ότι εάν οι κατηγορίες αποδειχθούν αληθινές, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον κ. Στρος Καν να ξαναξεκινήσει πολιτική καριέρα.

(Δείτε και σχετικό βίντεο εδώ http://www.tovima.gr/world/article/?aid=400846 )

Γνωρίζουμε βέβαια ότι οι εργαζόμενες γυναίκες πάντα κινδύνευαν να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από διάφορους βλαμμένους που τύγχανε να είναι αφεντικά τους ή ιδιοκτήτες τους (σε καθεστώς δουλείας) ή απλά «καλοί πελάτες» ή «υψηλοί συνεργάτες» στην επιχείρηση του «αφεντικού». Και πολλές φορές έπεφταν θύματα χωρίς να τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν, για πολλούς και διάφορους λόγους.

Αναρωτιόμαστε όμως διάφορα πράγματα για τον Ντομινίκ:

• αν κάνει τέτοιες αταξίες σε ηλικία 62 ετών, τι συμπεριφορά θα είχε άραγε σε μικρότερη ηλικία που το αίμα βράζει πιο εύκολα;
• μήπως το έχει ξαναπάει το γράμμα κι άλλες φορές, αλλά τα θύματά του φοβήθηκαν να μιλήσουν (ή τα δωροδόκησε για να το αποσιωπήσουν);
• μήπως είναι ομοϊδεάτης του «δικού μας» Τσόκλη ο οποίος έχει πλέξει το εγκώμιο των βιαστών και τον ψόγο των θυμάτων τους από την κρατική τηλεόραση;
• ή μήπως απλά πιστεύει ότι με τα λεφτά και την κοινωνική θέση που κατέχει, μπορεί να κάνει ό,τι του κα…(πνί)σει χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες;

Αυτά τα ερωτήματα ίσως να μην βρουν ποτέ απάντηση – και πάντα υπάρχει η πιθανότητα να έχει στηθεί εναντίον του πλεκτάνη… Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ντομινίκ, που αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 20 ετών, σύμφωνα με τη νομοθεσία της πολιτείας της Νέας Υόρκης, βρίσκεται βαθιά μέσα στα σκατά – εκεί που ο ίδιος μαζί με το ΔΝΤ έχουν βυθίσει πολλούς ανθρώπους, λαούς ολόκληρους. Ας μείνει εκεί έστω και για λίγο, να δει τι ωραία που είναι! Στην τελική αυτόν δεν τον βύθισαν στα σκατά εγκληματίες πολιτικοί χωρίς να φταίει… Αυτός μπήκε εκεί μέσα μόνος του.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 10/12/2012: Ο Ντομινίκ, που μετά και τις αποκαλύψεις για συμμετοχή του σε δίκτυο με ιερόδουλες, αλλά και την παραδοχή του ότι πήγε να… φιλήσει νεαρή δημοσιογράφο που τον κατηγορεί για απόπειρα βιασμού, πήρε τα παπούτσια στο χέρι από τη σύζυγό του, συμβιβάστηκε εξωδικαστικά με την καμαριέρα Ναφισατού Ντιαλό. Το ποσό που της έδωσε για να σταματήσει η αστική αγωγή εναντίον του φημολογείται ότι είναι 4-6 εκατομμύρια δολάρια. Προφανώς η κίνηση αυτή επιβεβαιώνει την ενοχή του.

Κάποιοι θεωρούν ότι οι αποκαλύψεις αυτές δεν γίνονται τυχαία: «Ο λόγος που επιμένουν με τον Στρος Καν είναι καθαρά εκδικητικός και θέλουν να τον εξαφανίσουν και να τον εκμηδενίσουν γιατί τους κάρφωσε και τους χάλασε την δουλειά με τον ΓΑΠ και το ΔΝΤ , διότι η μαρτυρία του τίναξε όλο το παιχνίδι των CDS στον αέρα …. Δεν έχει σημασία αν τα CDS πληρώσανε ή οι κάτοχοι τους κέρδισαν δισεκατομμύρια , αυτό που έχει σημασία είναι ότι η μαρτυρία του Δομίνικου στοιχειοθετεί κατηγορητήριο και στέλνει στην δικαιοσύνη σημαντικούς πολιτικούς παράγοντες που χάρη σε αυτούς μπόρεσε να δουλέψει το κόλπο με τα CDS» παρατηρεί αναγνώστης του «Πρώτου Θέματος«. Καμμία αντίρρηση… Ευχόμαστε και οι υπόλοιποι δολοπλόκοι που τώρα ξεφτιλίζουν τον Στρος Καν, να ξεφτιλιστούν κι αυτοί με τη σειρά τους, όπως τους αξίζει. ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ!!!

ΒΙΑΣΜΟΣ, ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ!

Διαβάστε με προσοχή τις παρακάτω δηλώσεις και σκεφτείτε ποιος μπορεί να τις έχει κάνει.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από την κοπέλα που βγάζει τα βυζιά της απόξω, φορά τη φούστα και φαίνεται η κιλότα της, προκαλεί. Εγώ νομίζω ότι τη βία τη ζητά η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο που τη βίασε και δεν βάζει αυτή την ίδια που τον προκαλεί; Αφού η φύση τον σπρώχνει να κάνει αυτό. Έχω άλλες απόψεις για τα πράγματα, πως να στο πω βρε παιδί μου. Δεν ξέρω, θα ήθελα κάθε φορά που γίνεται ένας βιασμός να δω γιατί γίνεται, ποιός έφταιξε από τους δυό, ποιός είναι αλήθεια πιο ζωντανός άνθρωπος – ο γέρο-ηλίθιος που κάθεται στο σπίτι του και δεν έχει κανένα ερωτισμό μέσα του, ή εκείνος που ρισκάροντας τη ζωή του την ίδια, την ελευθερία του, επιτίθεται σε ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, να το σφίξει; Μα, γιατί, ποιός είναι ο πιο καλός; Και πως η ζωή θα γινόταν πιο ενδιαφέρουσα, με εκείνους τους ανέραστους που δε συγκινούνται μπροστά στο φαινόμενο ή με εκείνους που το πάθος ξεχειλίζοντας τους κάνει να επιτεθούν; Και δεν είναι ωραίο πράγμα στο κάτω κάτω η επίθεση βρε παιδί μου, να καταλάβεις αυτό το πράγμα, αυτό που η φύση έπλασε προκλητικό, να το γευτείς, να το χαρείς; Είναι αναρχικές αυτές οι σκέψεις, το ξέρω, αλλά δεν είναι φυσικές;»

Και τώρα πείτε μας τη γνώμη σας. Τι είδους άνθρωπος μπορεί να είναι αυτός που δηλώνει ότι

α) όποια κοπέλα φοράει βαθύ ντεκολτέ ή κοντή φούστα επιθυμεί να τη βιάσουν ή/και της αξίζει να τη βιάσουν,

β) αυτός που αποπειράται να βιάσει γυναίκες είναι απλά  «ζωντανός άνθρωπος»

γ) η φύση ωθεί τους άντρες να βιάζουν (άρα τι φταίνε οι βιαστές…)

δ) με τους βιαστές η ζωή γίνεται «πιο ενδιαφέρουσα»

ε) η (σεξουαλική στην περίπτωσή μας) επίθεση είναι «ωραίο πράγμα»!

Τι λοιπόν μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που κάνει ΔΗΜΟΣΙΑ τέτοιες δηλώσεις;

1) Ένας βιαστής;

2) Ένας που θα ήθελε να είναι βιαστής;

3) Ένας δικηγόρος βιαστή/βιαστών;

4) Ένας συγγενής βιαστή/βιαστών;

5) Ένας ηλίθιος;

6) Ένας καλλιτέχνης, πατέρας μιας κόρης;

Αν η απάντησή σας είναι το Νο 6, συγχαρητήρια κερδίσατε! Είναι το Νο 6 (σε συνδυασμό με το 2, όπως ομολόγησε ο εν λόγω καλλιτέχνης σε ραδιοφωνική του συνέντευξη) και πρόκειται για τον εικαστικό Κώστα Τσόκλη, πατέρα της δημοσιογράφου Μάγιας Τσόκλη . Κι αν δεν το πιστεύετε γιατί κάπου ακούσατε ότι «η τέχνη εξημερώνει τα ήθη» και άλλα παρόμοια, δείτε το με τα μάτια σας κι ακούστε το με τ’ αυτιά σας:

http://www.youtube.com/watch?v=J07aeJ0ot64

Σε περίπτωση που σας ζητηθεί να κάνετε login στο YouTube για να δείτε το βίντεο, μπορείτε να παρακολουθήσετε αυτό που έχει και τη ραδιοφωνική συνέντευξη, όπου ο Τσόκλης μας λέει ότι θα ήθελε σε κάποιες περιπτώσεις να βιάσει γυναίκες:

Το συγκεκριμένο βίντεο υπάρχει εδώ watch?v=k9KUJGD7uFg.

Κατ’ αρχήν εκτιμούμε την ειλικρίνεια του κ. Τσόκλη, μια και πολλοί θα ήθελαν να βιάσουν, λίγοι όμως το ομολογούν δημόσια. Ασφαλώς το ότι κάποιος ομολογεί τέτοιου είδους επιθυμίες δεν τις κάνει να γίνονται θεμιτές… Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αρκούμαστε όμως για την ώρα σε δυο ερωτήματα:

* Αν έπεφτε θύμα βιασμού η κόρη του κ. Τσόκλη θα πρότεινε αυτός να φυλακίσουν εκείνη αντί για το βιαστή;

* Θα έβρισκε το βιασμό της κόρης του «ωραίο πράγμα»;

Παρακαλείται ο κ. Τσόκλης αν διαβάσει ποτέ αυτή τη δημοσίευση, να μας λύσει τις απορίες για να δούμε κι εμείς τι συμβαίνει στο μυαλό ενός καλλιτέχνη…

Ο Σωκράτης Γκιόλιας, η "κακή" ανωνυμία των μπλογκς και ο "ελεύθερος τύπος"…

Πολλά διαβάσαμε κι ακούσαμε αυτές τις μέρες με αφορμή τη μαφιόζικη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Μεταξύ αυτών κι ένα επιθετικό άρθρο της Ρίκας Βαγιάνη, που είδαμε εδώ http://www.greekmoney.gr/index.php/permalink/38833.html, καθώς και διάφορες κραυγές κατά των μπλογκς γενικά, και κατά του indymedia ειδικά. Θεωρούμε ότι μια πολύ ισορροπημένη τοποθέτηση για το θέμα έγινε από την Εύη Κυρατζή, δημοσιογράφο – μέλος της ΕΣΗΕΑ και δημιουργό του μπλογκ http://animalspress.blogspot.com . Δείτε την όπως δημοσιεύθηκε στο «Τρωκτικό» (και σε πολλά άλλα μπλογκς) την Πέμπτη, 22 Ιουλίου 2010.

«Ήταν τελικά ο Σωκράτης Γκιόλιας ένας από εμάς ;»

«Πολύς λόγος έγινε στη δημοσιογραφική μας οικογένεια για το αν ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν ένας από… εμάς. Αρκετοί τον υπερασπίστηκαν και του έπλεξαν το εγκώμιο γιατί το πίστευαν. Άλλοι το έκαναν γιατί ένας δολοφονημένος δημοσιογράφος ηρωποιείται και έτσι εξιλεώνει τους «αμαρτωλούς», σε μία εποχή που η δημοσιογραφία βάλλεται τόσο. Άλλοι κράτησαν αποστάσεις και κάποιοι…
έβγαλαν δηλητήριο…
Δεν γνώριζα, παρά ελάχιστα, τον εκλιπόντα. Αρχισυντάκτης του Μ. Τριανταφυλλόπουλου τότε, μου φάνηκε βιαστικός, αγχωμένος και οξύς. Ένας νέος ρεπόρτερ , παρορμητικός, με ένα ύφος «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω». Ως «κλασσική δημοσιογράφος εφημερίδας» – αν και παράλληλα δούλεψα σε όλα τα μέσα – έφυγα με αντιφατικές εντυπώσεις γι αυτά τα νέα επηρμένα παιδιά που δουλεύουν στην τηλεόραση, πλην όμως βαθειά μέσα μου με ζήλεια, για το έντονο πάθος του ανήσυχου επαναστάτη που διέκρινα. Ακούγοντας τον πρόσφατα στο ραδιόφωνο να «σφάζει και να μαχαιρώνει», έπιασα τον εαυτό μου να λέει «ρίχτους», κάνε ό,τι δεν τολμήσαμε να κάνουμε εμείς, εγώ.

Είμαι δημοσιογράφος της «παλιάς σχολής» και διάβασα αυτό το διήμερο πονήματα συναδέλφων, που βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία και έσπευσαν να σύρουν τα εξ αμάξης κατά των blogs, σε εφημερίδες και διαδίκτυο. Επί 30 συναπτά έτη εργάστηκα κυρίως σε εφημερίδα, οικονομική και ανήκουσα σε παραδοσιακό εκδότη. Δεν μου έβαλε κανείς το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά γνώριζα τα όρια της δημοσιογραφικής μου ελευθερίας …

Επομένως, «αγύριστο κεφάλι» δεν είμαι στους νέους τρόπους ενημέρωσης ούτε έχω συμπλέγματα με τα blogs. Γι αυτό, εξάλλου, επέλεξα κι εγώ να είμαι blogger! Έκλεισα τον φάκελο αυτής της δημοσιογραφίας που μέχρι πρότινος ασκούσα, γιατί προτίμησα να υλοποιήσω το όραμα μου, να υπερασπίσω τα δικαιώματα των ζώων, με τις γνώσεις και την πείρα που απέκτησα, πλην όμως Ελεύθερα, Ασυμβίβαστα, χωρίς αφεντικά στο κεφάλι μου και κυρίως μακριά από όλα τα σαρκοβόρα αρπακτικά των media και του «συστήματος». Του συστήματος, που έχει έντεχνα εκθρέψει φανατικούς πολέμιους της επανάστασης των blogs, όπως είχε εκθρέψει πολέμιους της επανάστασης των ηλεκτρονικών μέσων, πριν από 20 περίπου χρόνια. Θυμάστε ;

Μόνο που το σύστημα, αυτά τα 20 χρόνια, δημιούργησε εκδότες που μόνο εκδότες δεν είναι πλέον και ραδιοτηλεοπτικά μέσα που στην πλειονότητα τους λειτουργούν παράνομα, σε συχνότητες δίχως άδεια… Παρά ταύτα, ενημερώνουν την κοινή γνώμη, την ποδηγετούν, διαμορφώνουν απόψεις, αποκαλύπτουν κατά το δοκούν, ανεβοκατεβάζουν επιχειρηματίες και πολιτικούς, παραθυρώνουν η εκπαραθυρώνουν δημόσια πρόσωπα ανάλογα με τις όποιες άνωθεν εντολές… Ως εκ τούτου και όπως οφείλει μια καθωσπρέπει κοινωνία , σεβόμαστε και αναγνωρίζουμε τους σοβαρούς, έγκυρους και διάσημους δημοσιογράφους, υπαλλήλους αυτού του συστήματος.
Οποία ειρωνεία δε , καθώς όλοι οι παράγοντες της συμβατής ενημέρωσης ξεκοκαλίζουν τα blogs καθημερινά , για να δουν τις ειδήσεις που «παίζουν», ενώ πολλά δημόσια πρόσωπα «στριμώχνονται» για να δώσουν αρθράκια τους στα πιο δημοφιλή από αυτά.

Οι πολέμιοι δημοσιογράφοι , όπως και οι πολέμιοι πολιτικοί μας, ρίχνουν κρυφές ζηλόφθονες ματιές στη νέα μορφή ενημέρωσης , που είναι πιο ελεύθερη και πιο ασυμβίβαστη από αυτή που εμείς ασκούσαμε ή ασκούμε. Και αφού σερφάρουν σε όλες τις ειδήσεις των blogs, επιδίδονται στη συνέχεια χαιρέκακα στην κριτική τους, ξορκίζοντας το κακό…

Είμαι υπέρμαχος της δημοσιογραφίας με ονοματεπώνυμο και αυτήν ασκούσα και ασκώ. Είμαι υπέρ της δημοσιοποίησης και κατά της απόκρυψης ειδήσεων. Σαφώς, είμαι κατά των αστήρικτων στοχευμένων καταγγελιών, ανώνυμων ή επώνυμων σε οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης. Γιατί αυτό δεν γίνεται μόνο στα blogs. Το ζητούμενο είναι , αλλοίμονο, η ελευθερία στη δημοσιογραφία αλλά είναι και η προστασία των πολιτών.

Πόσο υποκριτική μου φαίνεται, ωστόσο , η αντίδραση κάποιων «ορκισμένων εχθρών» της επανάστασης των blogs στο θέμα της «ανωνυμία» τους, όταν τόσες και τόσες ανώνυμες στήλες κοσμούσαν τις σοβαρές επίσημες εφημερίδες μας, χρόνια τώρα, ή ακόμη και με ψευδώνυμα. Πόσα και πόσα ανυπόγραφα άρθρα και πόσες ανυπόγραφες καταγγελίες δεν έχουμε διαβάσει στα παραδοσιακά εκδοτικά μαγαζιά; Λες και μόλις ανακαλύψαμε την Αμερική… θα μου πεις υπάρχει ο διευθυντής και ο εκδότης. Και στα blogs όμως υπάρχουν οι διαχειριστές, που εμείς τουλάχιστον μεταξύ τους γνωρίζουμε. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Και ας μην παραβλέπουμε το σημαντικότερο: ότι υπάρχει η ελευθερία να απαντήσει και να αρθρογραφήσει ο καθένας, χωρίς φίλτρα, περικοπές και μοντάζ!
Πόσες φορές θέλησαν δημοσιογράφοι να βγάλουν μια είδηση, μία αποκάλυψη, μία άποψη και δεν μπορούσαν υπό το φόβο της απόλυσης; Πόσοι δημοσιογράφοι γράφουν πιο αβίαστα στα blogs, επώνυμα ή ανώνυμα και πόσοι δίνουν ειδήσεις στους φίλους τους bloggers, γιατί οι ίδιοι δεν μπορούν να τις δώσουν στα μέσα που εργάζονται ; Πόσες ειδήσεις βγήκαν στα blogs προκαλώντας αντιδράσεις και στην πορεία έγιναν αναγκαστικά ειδήσεις στα ΜΜΕ; Πόσες φορές τα δελτία ειδήσεων και οι δημοσιογραφικές εκπομπές αναφέρονται στα blogs, ως ορμητήριο έρευνας ή συζήτησης; Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Η μάλλον αυτό είναι που φοβίζει…
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια είχε κάποια σχέση με το blog που πιθανότατα συνεργαζόταν, το troktiko, ή αν υπήρχε άλλος λόγος ή θέμα για να τον «καθαρίσουν» έτσι άνανδρα. Το troktiko είχε αρκετά τρωτά σημεία για να διαφωνήσει κανείς, όπως άλλωστε έχουν και άλλα «τρωκτικά» media, έντυπα και ηλεκτρονικά, σε άλλο επίπεδο, σε άλλη διάσταση, αλλά πάντως έχουν.

Εκτιμώ εν κατακλείδι ότι η απώλεια μιας δυνατής και ασυμβίβαστης δημοσιογραφικής φωνής, με συμφωνούντες και διαφωνούντες, συνιστά μεγάλη απώλεια για τη Δημοσιογραφία και τη Δημοκρατία.

Επιπλέον, εκτιμώ ότι οι διαφωνίες των πολέμιων δημοσιογράφων κατά των bloggers δεν πρέπει να λύνονται με «χολή», πολλώ μάλλον μετά από μία τόσο άνανδρη και στυγερή δολοφονία. Το δηλητήριο που εκτοξεύεται κατά νεκρού συναδέλφου μας, πονάει το ίδιο με τη σφαίρα του δολοφόνου.

«Θα ξεράσω με την αγιοποίηση του», έγραψε δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης σε άρθρο της στο διαδίκτυο, λίγη ώρα πριν καν κηδευτεί ένας συνάδελφος της που δολοφονήθηκε άγρια. Το… εντάξει «ήταν ένας από εμάς» – με κάποια παραχώρηση θαρρώ – δεν καθαγιάζει τον τρόπο που, κατά την ταπεινή μου άποψη, τον «πυροβόλησε» μετά θάνατον. Σκληρή και άδικη ήταν η κριτική της. Πολλά πικρόχολα σχόλια ακούγονται επίσης και σε δημοσιογραφικά «πηγαδάκια».
Ωστόσο, κάποιοι από εμάς που έτσι αβασάνιστα κρίνουμε επί παντός του επιστητού, κάποιοι από εμάς που κάπως «έσπρωξαν» πατεράδες και θείοι και λοιποί φίλοι, κολλητοί και συγγενείς στα λαμπερά ή ολιγότερο λαμπερά και συμβατά μέσα ενημέρωσης, ουδεμία σχέση έχουμε με ορισμένους παλαιότερους και νεώτερους δημοσιογράφους – όχι φυσικά τους βολεμένους που πάντα θα υπάρχουν – εκείνους τους γνήσιους βιοπαλαιστές που ξεκίνησαν μόνοι τους χωρίς μοχλούς στήριξης, κάποιους «ακραίους επαναστάτες», μερικούς ασυμβίβαστους παλικαράδες που προκαλούν, με το ρεπορτάζ του δρόμου και όχι του γραφείου, με τα οράματα και την ανάγκη ελεύθερης έκφρασης ενάντια στη σαπίλα και την υποκρισία της εποχής μας.

Όπως η κοινωνία μας έπιασε πάτο, έτσι και η δημοσιογραφία έπιασε πάτο, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε εθελοτυφλούμε. «Η δημοσιογραφία έχει δυστυχώς πεθάνει», μου είπε πριν 2 χρόνια καλός μου φίλος, παλαιότερος γνωστός, και ιδιαίτερα έντιμος δημοσιογράφος και φοβάμαι ότι είχε δίκιο… Η δημοσιογραφία, λοιπόν, βρήκε χώρο στο διαδίκτυο και διοχετεύτηκε η ορμή της στα blogs. Με λάθος τρόπο; Άλλοτε ναι άλλοτε όχι. Αυτό να το δούμε , να το ισορροπήσουμε και να βοηθήσουμε να μην γίνει η ελευθερία ασυδοσία. Όχι όμως να βάλουμε φίμωτρα.

Θα ήταν σοφότερο, ενδεχομένως, να είμαστε πιο ταπεινοί κάτι τέτοιες στιγμές, σεμνότεροι και πιο φειδωλοί στην κριτική μας. Ας μην κατηγορούμε έτσι επιπόλαια όσους δεν ανήκουν στη «δική μας σχολή».

Είναι θαρρώ αυτή ακριβώς η στιγμή που χρειαζόμαστε κάτι τέτοιους μαχητικούς, τολμηρούς δημοσιογράφους, κάτι παρορμητικούς «επαναστάτες», με τα λάθη τους και τις υπερβολές τους. Αυτούς που θυμίζουν τους πρωτεργάτες του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας, έστω και με έναν άλλο σύγχρονο τρόπο, μια άλλη μορφή, αυτή που επιτάσσει η ταραγμένη μας εποχή.

Ας έχουμε το σθένος να το παραδεχτούμε και να τους βοηθήσουμε να διορθώσουν τα πιθανά λάθη τους αντί να τους καταδιώκουμε, για να μπορούμε να λέμε με ειλικρίνεια και όχι με συγκατάβαση «ναι είναι ένας από μάς». Δυστυχώς, εν προκειμένω, να φωνάζουμε δυνατά, «ναι, ήταν ένας από μας».

Και εν τέλει, ο στόχος είναι να έχουμε μια πιο ασυμβίβαστη και ελεύθερη δημοσιογραφία, μακριά από τις τερατογεννέσεις του άρρωστου και άκρως διαπλεκόμενου συστήματος, που γιγαντώθηκε και έγινε λερναία ύδρα.

Ο αυτισμός μας σε όποια αντίσταση ξεβολεύει το κατεστημένο, δεν τιμά τη Δημοκρατία μας, δεν τιμά την ταλαιπωρημένη κοινωνία μας, δεν τιμά κανέναν μας.»

Στα όσα πολύ σωστά γράφει η Εύη Κυρατζή περί ελεγχόμενης πληροφόρησης δια του Τύπου έχουμε να δώσουμε παραδείγματα ήδη δημοσιευμένα στις σελίδες μας (όπως την http://agazilos.org/2000/03/15/free-press/). Δείτε εκεί πόσο μαγικά δημοσιογράφοι που υπογράφουν τα άρθρα τους μειώνουν 400 ανθρώπους σε 70, ενώ 25 άλλους τους πολλαπλασιάζουν σε 100! Δείτε πώς η δημοσιογράφος που παρουσίασε τα 25 άτομα και των 2 φύλων και διαφόρων ηλικιών ως 100 νέες όμορφες και καλλιεργημένες γυναίκες «απαντά» στην καταγγελία μας μη λέγοντας λέξη για την ταμπακέρα, δηλαδή για την παραποιημένη εικόνα της συγκέντρωσης που επώνυμα παρουσίασε σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα. Δείτε και άλλο ατόπημα της εφημερίδας όπως το καταγγέλει άλλος μπλόγκερ/αναγνώστης μας εδώ: http://agazilos.org/2009/07/20/your-new-page/#comment-32

Μετά απ’ όλα αυτά (που είναι ελάχιστα δείγματα της παραπληροφόρησης που τρώμε καθημερινά) μπορεί κανείς να πιστέψει ότι η δημοσιογραφία που ασκείται «επώνυμα» σε παραδοσιακά μέσα «ενημέρωσης» και όχι σε μπλογκς, είναι πιο κοντά στην αλήθεια από τα όσα γράφουν οι μπλόγκερς; Από πού κι ως πού;

Ας πάμε και σε μια άλλη περίπτωση που δείχνει ότι για κάποιες ειδήσεις «πέφτει γραμμή» να ΜΗΝ δημοσιευθούν: Θυμάστε την περίπτωση των δυο Ιρανών χριστιανών, της Μαρυάμ Ρόσταμπουρ και της Μαρζιέχ Εσμαϊλαμπάντ, που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν στο Ιράν με προοπτική την εκτέλεσή τους επειδή έγιναν χριστιανές; Ανακαλύψαμε την είδηση τυχαία σε τουρκικό δημοσίευμα στο Ίντερνετ και τη διασταυρώσαμε με τα γραφόμενα στο σάιτ της Διεθνούς Αμνηστίας και σε κάποιες γερμανικές, και αργότερα αγγλικές, ιστοσελίδες. Τη δημοσιεύσαμε – σε ελληνικά και αγγλικά – στην Ελλάδα όπου ήταν τελείως άγνωστη, φτιάξαμε φόρμα αποστολής υπογραφών διαμαρτυρίας και στείλαμε το λινκ σε άλλους μπλόγκερς. Κοιτάξτε τι αλυσιδωτή αντίδραση δημιουργήθηκε:

• Μπλόγκερ από Θεσσαλονίκη επικοινώνησε αμέσως με την πρεσβεία του Ιράν εκεί, επιβεβαίωσε την είδηση και την αναδημοσίευσε
• Πολλοί ακόμα  Έλληνες μπλόγκερς αναδημοσίευσαν την είδηση αμέσως.
• Επιπλέον
• Αναγνώστριά μας έφτιαξε βίντεο στο YouTube με το οποίο πολλοί Έλληνες και μη έμαθαν για το θέμα και κινητοποιήθηκαν.
• Ένας από αυτούς που το είδαν στο YouTube έκανε ανάρτηση και στο Indymedia
• Αναγνώστης μας, μπλόγκερ ο ίδιος, έφτιαξε γκρουπ στο Facebook πληροφορώντας πάρα-πάρα πολλούς ανθρώπους
• Αναγνώστριές μας έστειλαν το λινκ σε αγγλόφωνα μπλογκς πρώην μουσουλμάνων (που κι αυτοί αγνοούσαν το θέμα) και κινητοποιήθηκαν κι αυτοί
• Από ιστοσελίδες και μπλογκς με Ορθόδοξα θέματα σε διάφορες γλώσσες γρήγορα διαδόθηκε στη Ρωσία και άλλες χώρες με κυριλλική γραφή
• Στην Τουρκία ακολούθησε παρόμοια πρωτοβουλία από φόρουμ Τούρκων χριστιανών

Χιλιάδες μηνύματα στέλνονταν καθημερινά μέσω της φόρμας μας, και για να αποσυμφορήσουμε την κατάσταση φτιάξαμε νέο μπλογκ ειδικά για τις δυο φυλακισμένες Ιρανές (http://freemaryamandmarzieh.agazilos.org). Έτσι είχαμε 2 φόρμες αποστολής μηνυμάτων, που δούλευαν φουλ τις περισσότερες ώρες του 24ώρου και χρησιμοποιούνταν, χωρίς υπερβολή, από ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο.

Τελικά οι δυο Ιρανές απαλλάχτηκαν από μερικές κατηγορίες και απελευθερώθηκαν μέχρι τη δίκη τους. Στο διάστημα αυτό αλλάξαμε το περιεχόμενο του μηνύματος και χιλιάδες άνθρωποι συνέχισαν να βομβαρδίζουν μ’ αυτό τις πρεσβείες του Ιράν, ενωνόμενοι με όλους τους άλλους που κινητοποιούνταν από αγγλικές σελίδες και μέσω της Διεθνούς Αμνηστίας πριν εμείς μάθουμε για το θέμα. Αργότερα μετά από μήνες τρομοκρατίας με απειλητικά τηλεφωνήματα και τα συναφή, έγινε και η τελική δίκη των γενναίων γυναικών, που αθωώθηκαν και απελάθηκαν από τη χώρα τους.

Γιατί γράφουμε όλα αυτά; Όχι βέβαια για να πούμε ότι χάρη στην πρωτοβουλία μας αθωώθηκαν οι Μαρυάμ και Μαρζιέχ, ούτε γενικότερα για να ευλογήσουμε τα γένια που δεν έχουμε! Αλλά για να δείξουμε με παράδειγμα ότι ο κόσμος μπορεί να δράσει αποτελεσματικά και σε παγκόσμια εμβέλεια μέσω των μπλογκς, κι ότι κινητοποιήσεις μέσω του Ίντερνετ μπορεί να αποκτήσουν διαστάσεις που κανείς δεν το φανταζόταν όταν ξεκινούσαν. Άνθρωποι μπορούν να συσπειρωθούν και να δράσουν με έμπνευση και με ταχύτητα χωρίς καμιά ενημέρωση από τον Τύπο!

Γιατί σε όλο αυτό το διάστημα των έντονων κινητοποιήσεων ο ελληνικός Τύπος δεν αφιέρωσε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ σ’ αυτό το ζήτημα διεθνούς ενδιαφέροντος που αφορούσε παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων και θρησκευτικής ελευθερίας, και την ίδια τη ζωή δυο γυναικών που κάποια μέρα μπούκαραν ασφαλίτες στο σπίτι τους και τις συνέλαβαν χωρίς υποψία νομιμότητας! Δυο γυναίκες που τις ανέκριναν βασανιστικά και τις κρατούσαν φυλακισμένες με ελάχιστη τροφή και νερό, και δίχως πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που παρουσίαζαν! Ο ελληνικός Τύπος και ΜΜΕ αφιέρωναν στήλες και ρεπορτάζ σε διάφορες ηλιθιότητες – ναι, ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΕΣ! Όπως πληροφορηθήκαμε, μόνο δύο μέσα ασχολήθηκαν με το θέμα: Το περιοδικό «Τρίτο Μάτι» που δεν είναι κατά κύριο λόγο ειδησεογραφικό, και η διαδικτυακή σελίδα του «Στόχου», η οποία δεν ανέφερε πηγή και τρόπο υποστήριξης των γυναικών αλλά αντιμετώπισε το θέμα σαν μια είδηση που δείχνει τι κακό είναι το Ισλάμ.

Δηλαδή στη συντριπτική πλειοψηφία του ο ελληνικός Τύπος είχε τελείως αντίθετη στάση με το «Τρωκτικό», το οποίο αφότου στείλαμε το λινκ αφιέρωσε δυο σχόλια ( troktiko.blogspot.com/2009/09/blog-post_9493.html και troktiko.blogspot.com/2009/09/blog-post_4671.html). Μάλιστα στο ένα έβαλε μετά από παράκλησή μας και λινκ προς τη φόρμα, ώστε να μπορεί να στέλνει μηνύματα διαμαρτυρίας ο κόσμος.

Και το συμπέρασμα είναι απλό: ο Τύπος είναι ελεγχόμενος από διάφορα συμφέροντα που πολύ αμφιβάλλουμε ότι είναι «φωτεινά». Και οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στον Τύπο, όσο είναι οικονομικά εξαρτημένοι από τους εργοδότες τους και κατά συνέπεια υποχρεωμένοι να εξυπηρετούν τις διάφορες σκοπιμότητές τους, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, ακόμα κι αν το θέλουν, να μας ενημερώσουν πραγματικά. Και τις ειδήσεις που τελικά περνούν από το φίλτρο του «επιτρεπτού», δεν μπορούν να τις παρουσιάσουν αντικειμενικά. Είναι αναγκασμένοι, ακόμα κι αν δεν το θέλουν, να παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα. Μόνο μέσω των μπλογκ και μέσω της ανωνυμίας μπορούν να πουν τα πράγματα όπως τα ξέρουν, χωρίς το φόβο της απόλυσης!

Ας μη διαμαρτύρονται λοιπόν αυτοί που τους ενοχλεί η ανωνυμία των μπλόγκερ αλλά όχι η ανωνυμία του «Μικροπολιτικού» και του «Αποδυτηριάκια» (για να αναφέρουμε μονάχα δυο παραδείγματα). Ας μην διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους αυτοί που, την ώρα που οι δυο Ιρανές βασανίζονταν απάνθρωπα, μας ενημέρωναν για το ποιος βγαίνει ραντεβού με ποιαν, και το πώς το ερασιτεχνικό βίντεο με αστείες γκριμάτσες που γύρισε ένα άγνωστο παχουλό αγόρι, το είδαν χιλιάδες χρήστες του YouTube! Ακόμα, ας μην προσάπτουν ως κατηγορία στον Σωκράτη Γκιόλια ότι ήταν «κολλημένος με την Ορθοδοξία» αυτοί που μέρα νύχτα παρουσιάζουν την καλοπέραση, το χρήμα και τη μάταιη (μα εντελώς μάταιη και κούφια) δόξα ως παντοδύναμους θεούς που όλοι πρέπει να προσκυνάμε. Ας αφήσουν ήσυχο το troktiko που κατηγορούν για «ανακριβείς ειδήσεις» – λες και όλες οι δικές τους είναι ακριβείς! Και ας μην χρησιμοποιούν το όνομα του Σωκράτη Γκιόλια (λες και τους πήρε ο πόνος αυτούς που τον θεωρούσαν μαλάκα, όπως με περισσή ειλικρίνεια έγραψε η Ρίκα Βαγιάνη) για να πλήξουν το Indymedia, ένα σάιτ όπου ο καθένας λέει τη γνώμη του – και που έχει και αυτό διαχείριση, για όποιον δεν το γνωρίζει… Αν πραγματικά υποστηρίζουν την έννοια της ελευθεροτυπίας, θα πρέπει να υποστηρίξουν και την ελευθερία της έκφρασης στο Ίντερνετ. Εκτός αν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διατηρήσουν τον έλεγχο της πληροφόρησης του κόσμου, για λογαριασμό των σκοτεινών αφεντικών τους… Αν αυτός είναι ο σκοπός τους, ας μη χάνουν άδικα το χρόνο τους. Γιατί αυτό τον έλεγχο τον έχουν χάσει από καιρό και είναι μάλλον αδύνατο να τον ξαναποκτήσουν…

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΗ ΣΑΚΙΝΕ!

Στη σελίδα του «Ακτιβιστή» έχει μεταφραστεί άρθρο της βρετανικής Guardian σχετικά με την περίπτωση της Ιρανής Sakineh Mohammadi Ashtiani, που καταδικάστηκε άδικα σε θάνατο και τα δυο παιδιά της αγωνίζονται να σώσουν!

Προσπάθεια για σωτηρία Ιρανής από λιθοβολισμό

Τρίτη, 06 Ιούλιος 2010 11:58

Μια   43χρονη Ιρανή αντιμετωπίζει το θάνατο με  λιθοβολισμό εκτός αν η διεθνής εκστρατεία που έχει ξεκινήσει και προωθείται από τα παιδιά της αναγκάζει τις αρχές να ακυρώσουν την απόφαση. Είναι μια από τις περιπτώσεις που χαρακτηρίζει την χώρα που  εφαρμόζει πολύ συχνά την  ποινή του θανάτου και που έχει εκτελέσει ήδη περισσότερους από 100 ανθρώπους αυτό το έτος, η Sakineh Mohammadi Ashtiani καταδικάστηκε τον Μάϊο του  2006 με την κατηγορία  «παράνομης σχέσης» εκτός γάμου. Η Sakineh υπόμεινε ήδη την ποινή 99 μαστιγωμάτων , αλλά η υπόθεσή της ανοίχτηκε πάλι όταν υπήρξε υποψία από ένα δικαστήριο ότι μπορεί να συνήργησε στη  δολοφονία  του συζύγου της. Αθωώθηκε, αλλά η υπόθεση μοιχείας αναθεωρήθηκε και …. δικάστηκε στην θανατική  ποινή, βάσει της «γνώσης του δικαστή » – ένα παράθυρο ερμηνείας που επιτρέπει με βάση την υποκειμενική άποψη του δικαστή  να επιβάλλει ποινή ακόμη κι αν δεν υπάρξει  κανένα σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο. Μιλώντας στο Guardian, o γιος της Sajad, 22 χρόνων, και η κόρη της Farideh, 17 χρόνων, είπαν ότι η μητέρα τους έχει κατηγορηθεί,  και έχει τιμωρηθεί ήδη άδικα, για κάτι που δεν έκανε. «Είναι αθώα, ήταν εκεί για πέντε έτη για να μην κάνει τίποτα «, είπε ο Sajad. Περιέγραψε την επικείμενη εκτέλεση ως βάρβαρη. «Έχουμε την εικόνα της, χωμένη  μέσα σε μια βαθιά τρύπα στο έδαφος, να λιθοβολείται μέχρι θανάτου, είναι ένας εφιάλτης για μένα και την αδελφή μου  όλα αυτά τα χρόνια» Βάσει του ιρανικού νόμου sharia, το καταδικασμένο άτομο θάβεται μέχρι το λαιμό (ή ως το στήθος στην περίπτωση ανδρών), και εκείνοι που παρευρίσκονται στη δημόσια εκτέλεση καλούνται και ρίχνουν  πέτρες. Εάν το καταδικασμένο πρόσωπο καταφέρει να  ελευθερωθεί μόνο του από την τρύπα, η ποινή θανάτου μετατρέπεται. Το  Ιράν, πιεσμένο  από τη διεθνή κατακραυγή για την εφαρμογή των λιθοβολισμών,  έχει ασκήσει σπάνια την ποινή   στα πρόσφατα έτη. Εκτελέστηκαν όμως 388 ανθρώπους πέρυσι – περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη  χώρα στον κόσμο εκτός από την Κίνα, σύμφωνα με την διεθνή αμνηστία . Οι περισσότεροι από αυτούς με απαγχονισμό. Απόψε οι διαμαρτυρόμενοι σύλλεξαν τη εξωτερική όψη η ιρανική πρεσβεία στο Λονδίνο για να απαιτήσουν την απελευθέρωση Sakineh. Πέντε έτη πριν, όταν ο Sajad ήταν 17 χρονών μαστίγωσαν τη μητέρα του  μπροστά του.  «Την μαστίγωσαν μπροστά στα μάτια μου, αυτό έχει χαραχτεί στο μυαλό μου «. Ο Mohammed Mostafaei, ένας φημισμένος Ιρανός δικηγόρος προσφέρθηκε εθελοντικά να αναλάβει την υπόθεσή της υπεράσπισής της, όταν ανακοινώθηκε πριν λίγους μήνες η ποινή της. Δημοσίευσε μια επιστολή : «Αυτό είναι μια απολύτως παράνομη πρόταση,» είπε. «Δύο από πέντε δικαστές που ερεύνησαν την περίπτωση Sakineh στη φυλακή του Ταμπρίζ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένα δικανικό στοιχείο της μοιχείας. Σύμφωνα με το νόμο, η ποινή θανάτου και ειδικά ο λιθοβολισμός χρειάζονται  ρητά αποδεικτικά στοιχεία και  μάρτυρες ενώ στην περίπτωσή της Sakineh,  η «γνώση του δικαστή» θεωρήθηκε  αρκετή.» Η Mina Ahadi, ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γερμανία   βοήθησε τα παιδιά της Sakineh για να προωθήσουν την εκστρατεία τους διεθνώς και ήταν σε τακτική επαφή με τον Sajad και την Farideh. Είπε ότι αφότου ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα η εκστρατεία, έλαβε  τηλεφωνήματα από τις οικογένειες δύο άλλων γυναικών που κρατούνται στη φυλακή του Ταμπρίζ, όπου είναι και η Sakineh, αποκαλύπτοντας ότι δικάστηκαν επίσης για  μοιχεία και καταδικάστηκαν σε θάνατο με λιθοβολισμό. Πρόκειται για την  Azar Bagheri, 19 χρόνων, και της  Μαρίας Ghorbanzadeh, 25 χρόνων, όπως αποκάλυψε η  Ahadi. «Η Azar συνελήφθη  όταν ήταν ακριβώς 15. Δεν θα μπορούσαν να την τιμωρήσουν προτού να γίνει 18 ετών σύμφωνα με το νόμο, έτσι περίμεναν μέχρι τώρα… και θέλουν να την λιθοβολήσουν, «έχει υποβληθεί σε εικονικούς λιθοβολισμούς, πλήρη με   μερικό ενταφιασμό στο έδαφος. «Την προετοιμάζουν για τον πραγματικό» είπε η Ahadi. H Ahadi που έχει παρακολουθήσει  την βαρβαρότητα του λιθοβολισμού  στο Ιράν τα τελευταία χρόνια,  λέει ότι γνωρίζει τα ονόματα 12 άλλων γυναικών που καταδικάστηκαν σε θάνατο με αυτόν τον τρόπο στο Ιράν. «Αυτές είναι ακριβώς οι γυναίκες που ξέρω, υπολογίζω ότι τουλάχιστον 40 έως 50 άλλες γυναίκες περιμένουν το ίδιο πεπρωμένο στο Ιράν.» «Ο Θάνατος δια λιθοβολισμού  δεν είναι απλά  μια δικαστική τιμωρία, είναι ένα  πολιτικό  μέσο στα χέρια του ιρανικού καθεστώτος για να απειλούνται και να τρομοκρατούνται οι άνθρωποι. Έχει περισσότερη λειτουργία από ότι μια απλή τιμωρία».

Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε;
Δείτε εδώ (και πάλι από σελίδα του Ακτιβιστή):

Να βοηθήσουμε την Ιρανή Sakine.

Τρίτη, 06 Ιούλιος 2010 17:43

Μπορούμε να κάνουμε τρεις ενέργειες για να βοηθήσουμε την προσπάθεια των παιδιών της Ιρανής Sakine Mohammadi e Ashtiani, για να σωθεί η δύστυχη μητέρα τους από τον θάνατο δια λιθοβολισμού (Προσπάθεια για σωτηρία Ιρανής από λιθοβολισμό ). Το πρώτο να υπογράψουμε. Να προσθέσουμε κι εμείς την υπογραφή μας για την απελευθέρωση της Sakine. Καταχωρούμε τα στοιχεία μας (όνομα, επίθετο, μέηλ, υποχρεωτικά και αντιγράφουμε τους 4 λατινικούς χαρακτήρες που θα βρούμε στη φόρμα) πατώντας  ΕΔΩ Μπορούμε επίσης να στείλουμε τα δύο μέηλ που παραθέτουμε πιο κάτω. Τα κόκκινα χρώματα αντιγραφή και επικόλληση στον παραλήπτη ή στην κοινοποίηση. Αντιγράφουμε το κείμενο με τα έντονα μαύρα γράμματα και το επικολλάμε στο χώρο κειμένου του μέηλ. Μην ξεχάσετε να προσθέσετε το ονοματεπώνυμό σας με λατινικούς χαρακτήρες….. SAMPLE LETTER TO NAVI PILLAY, UN High Commissioner for the Office of Human Rights: Στείλτε το: // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy95548 = 'npillay' + '@'; addy95548 = addy95548 + 'ohchr' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy95548 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>npillay@ohchr.org (// Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.) // <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]> με κοινοποίηση προς: // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy71359 = 'urgent-action' + '@'; addy71359 = addy71359 + 'ohchr' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy71359 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>urgent-action@ohchr.org // (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.) // <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]>, // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy15813 = 'Iran_team' + '@'; addy15813 = addy15813 + 'amnesty' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy15813 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>Iran_team@amnesty.org // (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.)// <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]>, // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy6319 = 'saneif' + '@'; addy6319 = addy6319 + 'hrw' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy6319 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>saneif@hrw.org // Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. // <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]> Dear Ms. Pillay, I am writing to you with an urgent demand that you intervene with the authorities in the Islamic Republic of Iran, who are preparing to execute by stoning Sakine Mohammadi e Ashtiani. Stoning is a barbaric form of torture and execution that should be outlawed worldwide. It is your responsibility to step in and demand a halt to these proceedings. The children of Ms. Mohammadi e Ashtiana have written a letter in her defense, and have issued a call to the world asking for help. Their letter is here; I suggest you read it, and then act according to their heartrending demands. http://missionfreeiran.wordpress.com/2010/06/26/sakine-children-2 Sincerely, [το όνομά σας με λατινικούς χαρακτήρες]…………………………………………….. SAMPLE LETTER TO THE INTERNATIONAL COMMITTEE OF THE RED CROSS: Στείλτε το : Florian Westphal ( // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy5334 = 'fwestphal' + '@'; addy5334 = addy5334 + 'icrc' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy5334 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>fwestphal@icrc.org // Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. // <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]>) and Dorothea Krimitsas ( // <![CDATA[ var prefix = 'mailto:'; var suffix = ''; var attribs = ''; var path = 'hr' + 'ef' + '='; var addy86124 = 'dkrimitsas' + '@'; addy86124 = addy86124 + 'icrc' + '.' + 'org'; document.write( '‘ ); document.write( addy86124 ); document.write( ‘‘ ); // ]]>dkrimitsas@icrc.org // Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. // <![CDATA[ document.write( '’ ); // ]]>) Dear Ms. Westphal and Ms. Krimitsas, I am writing to you with an urgent request that you intervene with the authorities in the Islamic Republic of Iran, who are preparing to execute by stoning Sakine Mohammadi e Ashtiani. Stoning is a barbaric form of torture and execution that should be outlawed worldwide. Multilateral organizations have thus far refused to step in and put a halt to the criminal actions perpetrated by the Islamic Republic. Your mandate encourages your organization to undertake the work of visiting prisoners in situations of internal violence, where the Geneva Conventions do not apply. I ask you to step in and demand a halt to these and other ongoing criminal and barbaric proceedings in the Islamic Republic The children of Ms. Mohammadi e Ashtiana have written a letter in her defense, and have issued a call to the world asking for help. Their letter is here; please read it, and then act according to their heartrending demands. http://missionfreeiran.wordpress.com/2010/06/26/sakine-children-2 Sincerely, [το όνομά σας με λατινικούς χαρακτήρες]

Δεν μας στοιχίζει τίποτα να προσθέσουμε την υπογραφή μας, όμως για την κυβέρνηση του Ιράν, που προσπαθεί να παραστήσει ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κάθε υπογραφή έχει βαρύτητα.

Πρότασή μας: Στείλτε τα μηνύματά σας κι αλλού! στη μόνιμη αντιπροσωπεία του Ιράν στον ΟΗΕ  (Permanent Mission of the Islamic Republic of Iran to the United Nations – iran@un.int) , στην ιρανική πρεσβεία στις Βρυξέλλες (Embassy of the Islamic Republic of Iran in Bruxelles – secretariat@iranembassy.be), στην πρεσβεία του Ιράν στο Ηνωμένο Βασίλειο (Λονδίνο) (Embassy of the Islamic Republic of Iran to the U.K. – info@iran-embassy.org.uk.) , καθώς και στην ιρανική πρεσβεία στην Αθήνα (στη διεύθυνση του τμήματος γενικών πληροφοριών και ΜΜΕ) (Embassy of the Islamic Republic of Iran in Athens, Greece – info@iranembassy.gr). ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ αλλά έχει αξία…

Μόνο οι εμπρηστές φταίνε για το θάνατο της εγκύου στη MARFIN;

Τακτική επισκέπτρια του ιστολογίου μας μας έστειλε κείμενο που δημοσιεύεται εδώ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1163959. Ως συντάκτης του φέρεται εργαζόμενος στη Marfin Bank, ο οποίος, με αφετηρία τη φωτιά που στοίχισε τη ζωή σε 3 υπαλλήλους της τράπεζας, από τους οποίους μια γυναίκα ήταν έγκυος στον 4ο μήνα, καταγγέλλει ότι:

● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δε διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.

● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.

● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Marfin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.

● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.

● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. ● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά «ή δουλεύεις ή απολύεσαι».

● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί. Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ. Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο.»

Εκτός από το κείμενο αυτό, μας εντυπωσιάζουν διάφορα σχόλια που ακούμε στα κανάλια σχετικά με την εγκυμοσύνη της νεκρής υπαλλήλου: ξαφνικά προσμετρούν στις απώλειες από τη φωτιά και το αγένητο παιδί της, λέγοντας ότι οι νεκροί δεν είναι 3 αλλά 4, λόγω του εμβρύου! Πολύ ενδιαφέρουσα θέση για κανάλια που συνήθως «κάνουν την πάπια» για το τεράστιο θέμα των αμβλώσεων, και όποτε κάνουν κάποιο σχετικό αφιέρωμα φροντίζουν να πετάξουν και κάποια σπόντα ότι «μερικές αμβλώσεις χρειάζονται» – αν το παιδάκι είναι π.χ. άρρωστο.

Εκτός όμως από την επιλεκτική ευαισθησία των καναλιών σχετικά με τη ζωή των εμβρύων, τα ερωτήματα που γεννά αυτό το κείμενο παραμένουν:

• Είναι αλήθεια, ότι ένα κτίριο τόσο κεντρικό δεν είχε επίσημη άδεια λειτουργίας από την Πυροσβεστική, ούτε επαρκή πυρασφάλεια και πυροπροστασία, και παρόλα αυτά η Τράπεζα δεν προετοίμασε ποτέ τους εργαζόμενους για τέτοιες καταστάσεις κινδύνου για να κάνει οικονομία; Λες και είναι κανένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και κοιτάει να βγάλει από τη μύγα ξύγκι;

• Είναι αλήθεια ότι όλοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι (όπως δείχνει το κείμενο) είχαν ξεκάθαρα απειληθεί με απόλυση αν δεν προσέρχονταν στην εργασία τους στο συγκεκριμένο υποκατάστημα τη συγκεκριμένη μέρα;

• Είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι από το πρωί ζητούσαν να φύγουν, κι αντί να τους αφήσουν να φύγουν τους κλείδωσαν μέσα και μπλοκάρισαν το Ίντερνετ;

• Αν τα παραπάνω είναι αλήθεια: με δεδομένο ότι πάντα σε καταστάσεις όπου πολίτες διαδηλώνουν με ένταση για τους Χ ή Ψ λόγους σημειώνονται στο κέντρο της Αθήνας επεισόδια επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα του οποιουδήποτε, τα οποία προκαλούν φόβο, και ότι ο έντονος φόβος και ταραχή είναι γνωστό ότι προκαλεί αποβολές, δεν μπορούσε να υπάρξει μέριμνα ΕΙΔΙΚΑ για την εγκυμονούσα εργαζόμενη; Δηλαδή να μην απολυθεί η συγκεκριμένη αν δεν προσερχόταν στην εργασία, αλλά να της δινόταν άδεια τις ημέρες που προβλέπονταν επεισόδια; Ή έστω, να της επιτρεπόταν να φύγει από το πρωί, αντί να την κλειδώσουν μέσα στο κτίριο, που έγινε τελικά ο τάφος ο δικός της και του παιδιού της;

• Ακούμε στην τηλεόραση τον πρωθυπουργό να μιλάει για καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τιμωρία των υπευθύνων. Αλήθεια, ένας τέτοιος κατάφωρος εργοδοτικός εκβιασμός σε βάρος μιας εγκύου εργαζόμενης δεν είναι τρομοκρατία, και δεν χρειάζεται να παταχθεί;

Αν τα όσα κατήγγειλε ο φερόμενος ως εργαζόμενος είναι αλήθεια και απλά οι υπεύθυνοι της τράπεζας αδιαφόρησαν για την ειδική κατάσταση όπου βρίσκεται μια έγκυος γυναίκα, τότε ναι, ευθύνονται για τους δυο αυτούς θανάτους της μητέρας και του παιδιού, ακόμα περισσότερο απ’ ότι ευθύνονται για τους θανάτους των υπόλοιπων υπαλλήλων. Ευθύνονται για τους θανάτους όπως και οι εμπρηστές, οι οποίοι, παρότι είναι καταδικαστέοι, ίσως να μην γνώριζαν και να μην προέβλεψαν τις τραγικές συνέπειες των ενεργειών τους: ενώ οι υπεύθυνοι της τράπεζας γνώριζαν πολύ καλά και τις απαράδεκτες συνθήκες ασφαλείας που επικρατούσαν στο κτίριο, και την εγκυμοσύνη της υπαλλήλου, και ωστόσο δεν φρόντισαν να προστατέψουν εκείνη και το παιδί της από τους κινδύνους που ήταν κάτι παραπάνω από υπαρκτοί και προβλέψιμοι αυτή τη φοβερή ημέρα. Και πρέπει αυτοί οι εγκληματίες «υπεύθυνοι» να τιμωρηθούν παραδειγματικά, ώστε να μην έχουμε στο μέλλον άλλους τέτοιους τραγικούς θανάτους.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Ανήλικα κοριτσάκια παντρεύονται βιαστές και… βατράχους

Αν παρακολουθήσουμε τα διεθνή νέα, θα διαπιστώσουμε ότι παιδιά σε όλο τον κόσμο πέφτουν θύματα σε διάφορες καταστάσεις που τα βλάπτουν και τα στιγματίζουν, ή ακόμα και τα σκοτώνουν, όπως κυκλώματα παράνομης παιδικής εργασίας,  επαιτείας, παιδόφιλων, εμπορίου οργάνων, και άλλα… Αντιμετωπίζουν όμως και πείνα, αρρώστιες από κακή θρέψη, εξώθηση σε πορνεία – κι αυτό το τελευταίο, ενώ οι κοινωνίες μας σε γενικές γραμμές το καταδικάζουν, κάποια μέλη τους το εκμεταλλεύονται με το παραπάνω, ταξιδεύοντας σε χώρες της Άπω Ανατολής για να εξασφαλίσουν σεξ με μικρά παιδιά.

Ας δούμε όμως διάφορες ειδήσεις σχετικά με μικρά κορίτσια: Η πρώτη είναι από την Ινδία, όπου σύμφωνα με αρχαίο θρησκευτικό έθιμο «Επτάχρονες Ινδές παντρεύονται βατράχους» (http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/howaboutthat/4290761/Seven-year-old-Indian-girls-marry-frogs.html)

Η πικρή εμπειρία λέει πως οι γυναίκες πρέπει να φιλήσουν πολλά πράσινα αμφίβια για να βρουν έναν πρίγκιπα, αλλά δύο επτάχρονα κορίτσια στην Ινδία, την περασμένη εβδομάδα περιόρισαν την αναζήτηση και παντρεύτηκαν βατράχια.

Του Dean Nelson στο Δελχί
Δημοσιεύθηκε: 3:53 GMT PM 19 Ιανουαρίου 2009

Η τελετή έχει τις ρίζες της στην ιστορία του Ινδουιστικού θεού Shiva που είχε ο ίδιος μετατραπεί σε βάτραχο μετά από φιλονικία με τη σύζυγό του Parvati. Φωτογραφία: Getty

Οι Vigneswari και Masiakanni φορούσαν παραδοσιακά ινδικά νυφικά σάρι και χρυσά κοσμήματα σε ένα πλούσιο διπλό γάμο στο απομακρυσμένο σπίτι τους στο χωριό Ταμίλ Ναντού.

Οι γάμοι διεξήχθησαν στο πλαίσιο του «Pongal», μιας παράδοσης αιώνων για τη συγκομιδή ώστε να «εμποδίσουν την εμφάνιση μυστηριωδών ασθενειών στο χωριό».

Εκατοντάδες χωρικοί στο Pallipudpet, 250 χλμ. από το Μαδράς, πήγαν στο ναό, μεταφέροντας τις δύο νύφες στους ώμους τους, ενώ τα βατράχια ήταν δεμένα σε μακριά ραβδιά στολισμένα με λουλούδια. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο ιερέας έψαλε ινδουιστικές προσευχές, έδεσε τα χέρια των νυφών με τα δικά του εξ ονόματος των γαμπρών και τους ονόμασε βατράχους και συζύγους μπροστά σε μια ιερή φωτιά.

Η τελετή έχει τις ρίζες της στην ιστορία του Ινδουιστικού θεού Shiva που είχε ο ίδιος μετατραπεί σε βάτραχο μετά από φιλονικία με τη σύζυγό του Parvati. Έκλαψε για ημέρες προκαλώντας την εξάπλωση ασθενειών στα χωριά του τόπου. Όταν τα χωριά ζήτησαν βοήθεια, αυτή τους έστειλε να βρουν τον Shiva και να τον παρακαλέσουν να παντρευτεί μια νεαρή κοπέλα. Η ίδια παρίστανε το κορίτσι, και όταν ο Shiva συμφώνησε να την παντρευτεί επέστρεψαν στην αρχική θεϊκή μορφή τους και η επιδημία πέρασε.

«Τα κριτήρια επιλογής των νυφών είναι ότι θα πρέπει να μην έχουν ακόμα φτάσει στην εφηβεία. Οι γονείς των κοριτσιών παρέχουν εθελοντικά τα παιδιά τους για το τελετουργικό. Μερικές φορές τα κορίτσια εξαναγκάζονται από τους γονείς, οι οποίοι λαμβάνουν μια αίσθηση εκπλήρωσης ότι έσωσαν το χωριό από ασθένειες. Η κύρια αιτία είναι ο αναλφαβητισμός», δήλωσε ο σχολιαστής Ταμίλ Dominic Bosco.

Η παράδοση είναι πηγή αμηχανίας και ταλαιπωρίας για την ινδική κυβέρνηση που έχει πραγματικό πρόβλημα με τους παράνομους γάμους παιδιών. Έχει διατάξει έρευνα για την πρακτική και έστειλε μια ομάδα από ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και θρησκευτικούς ηγέτες να πείσουν τους χωρικούς να εγκαταλείψουν μια «άσοφη» παράδοση.

Για τις νύφες Vigneswari και Masiakanni, οι γάμοι είχαν γρήγορο και αίσιο τέλος: ώρες μετά το δέσιμο των κόμπων, οι πράσινοι γαμπροί τους πετάχτηκαν πίσω σε μια λασπωμένη λίμνη.

Το συγκεκριμένο έθιμο, αν δεν συνοδεύεται από την αντίληψη ότι αυτά τα κοριτσάκια είναι πλέον για πάντα «παντρεμένα με τον Σίβα» και δεν πρέπει να παντρευτούν με κανονικούς ανθρώπους γιατί θα τους φέρουν κακοτυχία ή και θάνατο – πράγμα που πιστεύεται για τα κορίτσια που αφιερώνονται σε ινδουϊστικούς ναούς – τότε είναι μάλλον κάτι αβλαβές για τις μικρές νύφες. Υπάρχουν όμως και οι γάμοι παιδιών με κανονικούς ενήλικες, που όχι μόνο δεν είναι αβλαβείς αλλά στοιχίζουν στα παιδιά τη ζωή τους, όπως θα δούμε στις δυο επόμενες ειδήσεις.

Υεμενίτισσα «παιδούλα νύφη» πεθαίνει από εσωτερική αιμορραγία

http://edition.cnn.com/2010/WORLD/meast/04/09/yemen.child.bride.death/

(CNN) – Μια 12χρονη Υεμενίτισσα νύφη πέθανε από εσωτερική αιμορραγία τρεις μέρες μετά το γάμο της, μετά την συνουσία με έναν μεγαλύτερο από αυτήν άνδρα, είπε το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά.

Η κοπέλα ήταν παντρεμένη με έναν άνδρα, με τουλάχιστον δύο φορές την ηλικία της, δήλωσε η Sigrid Kaag, περιφερειακή διευθύντρια της UNICEF για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Ο θάνατός της είναι «μια οδυνηρή υπενθύμιση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια όταν παντρεύονται πάρα πολύ νωρίς,» δήλωσε την Πέμπτη η Kaag.

Η Amal Basha, πρόεδρος του Αραβικού Φόρουμ Αδελφών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Sisters Arab Forum for Human Rights), μιας υεμενίτικης ομάδας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσδιόρισε την Παρασκευή το κορίτσι ως Elham Mahdi.

«Η Elham είχε παντρευτεί στις 29 Μαρτίου και πέθανε τρεις μέρες μετά» και έζησε στην επαρχία Hajjah της Υεμένης, είπε η Μπάσα.

Ο θάνατος του κοριτσιού είναι η τελευταία σε μια σειρά υποθέσεων γάμου παιδιών στην Υεμένη, όπου η ελάχιστη ηλικία γάμου είναι ακόμα υπό συζήτηση.

Απογοητευμένος από την πρόσφατη αποκάλυψη, αξιωματούχος της κυβέρνησης της Υεμένης αποκάλεσε την υπόθεση » μια σκληρή υπενθύμιση ότι η πρακτική του γάμου ανηλίκων πρέπει να λήξει.»

«Η κυβέρνηση έχει εργαστεί ακούραστα για να εδραιωθεί η ελάχιστη ηλικία γάμου, αλλά οι συντηρητικοί βουλευτές αντιστάθηκαν σε αυτό», δήλωσε ο αξιωματούχος, ο οποίος δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης. «Τα μέλη του συντηρητικού μπλοκ χρειάζεται να εντείνουν την ευθύνη για την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των νέων. Οι ΜΚΟ πρέπει να συνεχίσουν την εκστρατεία για να ρίξουν φως σε αυτή την ατυχή πρακτική.»

Τον Σεπτέμβριο, ένα 12χρονο κορίτσι της Υεμένης που εξαναγκάστηκε σε γάμο πέθανε κατά τη γέννα. Το μωρό της πέθανε επίσης, σύμφωνα με την Οργάνωση Seyaj για την προστασία των παιδιών.

Η Fawziya Ammodi ήταν σε διαδικασία γέννας για τρεις μέρες πριν πεθάνει από σοβαρή αιμορραγία, είπε ο Ahmed al-Qureshi, πρόεδρος της οργάνωσης.

«Αν και η αιτία του θανάτου της ήταν η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, το πραγματικό ζήτημα ήταν η έλλειψη εκπαίδευσης στην Υεμένη και το γεγονός ότι εξακολουθούν να συμβαίνουν γάμοι παιδιών,» δήλωσε ο al-Qureshi.

Οι παιδούλες νύφες συνηθίζονται στην Υεμένη, όπου ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το ένα στα τρία κορίτσια παντρεύεται πριν την ηλικία των 18. Τα περισσότερα παντρεύονται με ηλικιωμένους άνδρες με περισσότερες από μία συζύγους, σύμφωνα με μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Sanaa.

Για τους γονείς του κοριτσιού, ο γάμος σημαίνει ότι οι κόρες δεν είναι πλέον ένα οικονομικό ή ηθικό βάρος. Τις περισσότερες φορές, οι γονείς παίρνουν μια υπόσχεση από το σύζυγο ότι θα περιμένει μέχρι το κορίτσι να μεγαλώσει κι άλλο για να ολοκληρώσει τον γάμο.

«Ο πρόωρος γάμος θέτει τα κορίτσια σε αυξημένο κίνδυνο εγκατάλειψης του σχολείου, έκθεσης στη βία, την κακοποίηση και την εκμετάλλευση, ή ακόμη και απώλειας της ζωής τους από την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και άλλες επιπλοκές,» δήλωσε η UNICEF.

Το θέμα των παιδιών νυφών της Υεμένης έγινε πρωτοσέλιδο το 2008 όταν η 10χρονη Nujood Ali σταμάτησε το σχολείο και παντρεύτηκε. Ο σύζυγός της τη χτύπησε και τη βίασε μέσα σε λίγες εβδομάδες από την τελετή.

Για να ξεφύγει, η Nujood πήρε ένα ταξί – για πρώτη φορά στη ζωή της – για να πάει στο κεντρικό δικαστήριο όπου κάθισε σε έναν πάγκο και απαίτησε να δει έναν δικαστή.

Μετά από μια καλά δημοσιοποιημένη δίκη, της χορηγήθηκε διαζύγιο.

Και η συνέχεια του δράματος…

http://www.politicalscandalnews.com/article/Rapist%20husband%20of%20dead%20Yemeni%20child%20bride%20should%20die:%20family

Οικογένεια: Ο βιαστής σύζυγος της νεκρής παιδούλας νύφης της Υεμένης θα πρέπει να πεθάνει

Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) Global Edition | 2010-04-11 12:10:12

Η οικογένεια ενός 13χρονου κοριτσιού της Υεμένης που πέθανε μετά από σεξουαλικό βιασμό από τον σύζυγό της λίγες ημέρες μετά τον κανονισμένο γάμο της απαιτεί την εκτέλεσή του.

Η Ilham al-Ashi πέθανε την Παρασκευή, πέντε ημέρες μετά τον γάμο της με τον Abed al-Hekmi, 24 ετών, σε μια υπόθεση η οποία έχει και πάλι έφερε στο προσκήνιο τα δεινά των λεγόμενων «νυφών του θανάτου» της Υεμένης.

Η ιατρική γνωμάτευση από το κύριο νοσοκομείο στην επαρχία Hajja, βόρεια της πρωτεύουσας, είπε ότι υπέστη μια βαθιά ρήξη στα γεννητικά όργανα.

«Απαιτώ την εφαρμογή του νόμου του Αλλάχ. Απαιτώ τιμωρία» είπε στο AFP η μητέρα του κοριτσιού, Nejma al-Ashi, αναφερόμενη σε εκτέλεση, η οποία είναι η ποινή για φόνο στη μουσουλμανική χώρα.

Στο χωριό Αλ-Asha με τις καλύβες – ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα απόλυτης φτώχειας σε μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, η μητέρα είπε ότι η κόρη της ήταν «ωραία και γεμάτη υγεία» όταν παντρεύτηκε.

Η οικογένεια του συζύγου της σε ένα χωριό γειτονικό είπε λίγες ημέρες μετά το γάμο ότι η κόρη της «ήταν άρρωστη, που έπασχε από ελονοσία, καθώς και ότι τα πνεύματα την είχαν καταλάβει στο γάμο.»

«Εγώ απάντησα: Έχετε φόβο για το Θεό. Η κόρη μου δεν έχει κανένα πρόβλημα», πρόσθεσε.

Αλλά η κόρη της, το τελευταίο θύμα της διαδεδομένης συνήθειας του γάμου ανηλίκων στη φυλετικά δομημένη κοινωνία, είχε πρόβλημα για μέρες, σύμφωνα με το ιατρικό προσωπικό που την είχε δει νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα.

Η Zahra Makyayeva, γυναικολόγος από το Ουζμπεκιστάν σε ιατρική κλινική, είπε ότι είδε την Άσι τη δεύτερη ημέρα του γάμου της, αφού ο σύζυγός της την έφερε, ζητώντας να «σπάσουν τον υμένα της» – αποδεικνύοντας ότι δεν είχαν ολοκληρώσει το γάμο τους.

Η γιατρός είπε ότι αρνήθηκε επειδή «ήταν απαγορευμένο» και συμβούλευσε τον σύζυγο να πάει σε ένα κυβερνητικό νοσοκομείο, τονίζοντας ότι η κοπέλα, που ήταν πολύ ντροπαλή για να επιτρέψει στη γιατρό να την εξετάσει, φαινόταν αδύναμη.

Όμως, αντί να πάει στο νοσοκομείο, ο Hekmi σταμάτησε στο φαρμακείο της κλινικής ζητώντας υπνωτικά χάπια ή ηρεμιστικά, αλλά όταν απέτυχε να του δοθούν τέτοια χάπια, ζήτησε ένα βελτιωτικό σεξουαλικής απόδοσης, το οποίο πήρε.

«Συνειδητοποιήσαμε ότι ήθελε να ναρκώσει το κορίτσι», είπε ο σεΐχης Ali al-Huda, ο ιδιοκτήτης της κλινικής.

Τρεις ημέρες αργότερα, ο Hekmi πήγε τη γυναίκα του πίσω στην κλινική, όπου διαγνώστηκε με κατακράτηση ούρων και βρέθηκε να έχουν κολπικούς τραυματισμούς και λοίμωξη, σύμφωνα με τη νοσοκόμα Fathiya Haidar.

«Της δώσαμε φαρμακευτική αγωγή και έφυγε. Το επόμενο πρωί ακούσαμε ότι πέθανε», είπε.

Ο αδελφός του κοριτσιού, Abdullah, ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή του Hekmi την ίδια ημέρα στο πλαίσιο της παραδοσιακού εθίμου Sheghar, ή γάμου με ανταλλαγή, κατηγόρησε τον κουνιάδο του και την οικογένειά του ότι σκότωσαν την αδελφή του.

«Αυτοί τη σκότωσαν: ο σύζυγός της και η οικογένειά του. Έδεσαν την αδελφή μου και τη σκότωσαν», είπε, στεκόμενος δίπλα στην καλύβα του, όπου έζησε για λιγότερο από μία εβδομάδα με τη νύφη του, η οποία έχει πλέον επιστρέψει στην οικογένειά της.

Τα πεθερικά του ζήτησαν πίσω τη σύζυγό του, λέγοντας ότι η μητέρα της ήταν άρρωστη, αφού ανακάλυψαν ότι η αδελφή του ήταν νεκρή, είπε.

Ο Hekmi αργότερα πήγε στην οικογένεια της νύφης του, λέγοντάς τους ότι ήταν άρρωστη.

«Όταν φτάσαμε σ’ αυτήν, ήταν ακίνητη,» είπε η μητέρα της.

Η οικογένεια των Άσι αρνείται τώρα να λάβει το σώμα της από το νεκροτομείο του νοσοκομείου στο Hajja, κοντά στο Al-Asha, περίπου 220 χιλιόμετρα (137 μίλια) βορειοδυτικά της πρωτεύουσας. Θέλουν ο σύζυγος να τιμωρηθεί.

«Δεν θα πάρουμε το σώμα. Τι να κάνουμε με αυτό; Θέλουμε τιμωρία για το δολοφόνο της αδελφής μου», είπε ο άλλος αδελφός της Άσι, ο Mahdi.

Ο Hekmi εν τω μεταξύ παραμένει υπό κράτηση και, σύμφωνα με έκθεση της αστυνομίας, παραδέχθηκε ότι βίασε τη σύζυγό του όταν εκείνη αρνήθηκε να κάνει σεξ μαζί του.

Τον Σεπτέμβριο, μια 12χρονη σύζυγος πέθανε μαζί με το μωρό της σε μια δύσκολη γέννα.

«Αυτό αποδεικνύει ότι το δίκαιο και το κράτος δεν θα είναι σε θέση να προστατεύσουν τα νεαρά κορίτσια από τον πρόωρο γάμο αν δεν υπάρχει μια εκστρατεία ενημέρωσης σε συνδυασμό με κυρώσεις για όσους παραβιάζουν το νόμο που ζητούμε να επικυρωθεί», είπε στο AFP η δικηγόρος Shaza Nasser.

Ο νόμος που καθορίζει το ελάχιστο όριο ηλικίας για το γάμο στα 17 για τις γυναίκες και 18 για τους άνδρες έχει προκαλέσει διαμάχη στην Υεμένη και απέτυχε να εφαρμοστεί παρότι πέρασε στο κοινοβούλιο, αφότου οι συντηρητικοί βουλευτές ζήτησαν την αναθεώρησή του.

Η δικηγόρος, η οποία το 2008 κατόρθωσε να λάβει διαζύγιο για την Nojud Mohammed Ali, παντρεύτηκε σε ηλικία οκτώ ετών με έναν άνδρα 20 χρόνια μεγαλύτερο της, είπε ότι θα αναλάβει την περίπτωση της οικογένειας Ahsi και «θα απαιτήσει την εκτέλεση» του Hekmi.

Συμπέρασμα: Πολλές προλήψεις έχουν ακόμη να καταπολεμηθούν, μέχρι να μπορέσουν τα παιδιά να απολαύσουν με ασφάλεια την παιδική τους ηλικία. Και ο παράγοντας φτώχεια είναι κι αυτός καθοριστικός για την ασφάλεια των παιδιών, μια που ένας από τους λόγους που οι γονείς τους τα παντρεύουν τόσο μικρά, είναι και η δυσκολία να τα συντηρήσουν ώσπου να μεγαλώσουν κι άλλο.

Ενημέρωση (5 Μαΐου 2010): Μια ενδιαφέρουσα ανάπτυξη μέρους του άρθρου από άλλους μπλόγκερς πιο εξειδικευμένους υπάρχει εδώ: http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/04/25/child-brides1/

ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΛΕΩΝΑ: ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ

 Για τις γυναικείες φυλακές Ελεώνα έχουμε να σας πούμε νέα καλά και κακά. Τα καλά νέα είναι ότι το αίτημα της κοινωνικής τους υπηρεσίας για αποστολή βιβλίων, είχε σαν αποτέλεσμα να ληφθούν 8.000 βιβλία! Έτσι είναι σίγουρο ότι δεν χρειάζονται άλλα.

Τα κακά νέα έχουν να κάνουν με την υπόθεση για την οποία αγωνίστηκε η Κατερίνα Γκουλιώνη και οι άλλες κρατούμενες, που μετά τον περίεργο θάνατο της Κατερίνας εξεγέρθηκαν. Δείτε απόσπασμα από σχετική επιστολή της Κατερίνας:

«Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»: Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι. Μετά … με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.

Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…

Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο…»

Το αίτημα της Κατερίνας Γκουλιώνη ήταν να αντικατασταθεί αυτή η εξευτελιστική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια διαδικασία, από εξέταση με υπερηχογράφο. Το αίτημα αυτό συμβάδιζε με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που θεωρεί παράνομη την κολπική εξέταση. Μετά το θάνατό της, οι κρατούμενες εξεγέρθηκαν καθώς η διευθύντρια των φυλακών αρνήθηκε να συνομιλήσει για το θέμα με εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Όπως έγραψε η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»,

«Σε νίκη μετά θάνατον της κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη φαίνεται να καταλήγει η χθεσινή κινητοποίηση των κρατουμένων στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα Θηβών. Κύριο αίτημα της κινητοποίησης ήταν η κατάργηση της κολπικής εξέτασης στις κρατούμενες. Σύμφωνα με διαβεβαιώσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Αθ. Ανδρεουλάκου που έσπευσε επιτόπου μόλις εκδηλώθηκε η εξέγερση, η κολπική εξέταση στην οποία υποβάλλονται οι κρατούμενες από ανειδίκευτο προσωπικό μετά την οποιαδήποτε μεταγωγή τους, προκειμένου να διαπιστωθεί αν μεταφέρουν ναρκωτικά, θα αντικατασταθεί από υπερηχογράφημα.»

Χαρήκατε; Άδικα χαρήκατε… Το άρθρο εκείνο δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009, και μέχρι προχθές, την Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010, δεν έχει έρθει στις φυλακές Ελεώνα κανένας υπερηχογράφος, αλλά η εξευτελιστική και παράνομη εξέταση συνεχίζεται. Τώρα η Κοινωνική Υπηρεσία αναζητά δωρητές, που θα δώσουν στις φυλακές υπερηχογράφο, και η κατάληξη της προσπάθειας είνα αβέβαιη… Όσο για τις κούφιες κρατικές υποσχέσεις που διαβάσατε στο άρθρο, προστέθηκαν στις αμέτρητες άλλες απραγματοποίητες υποσχέσεις από πολιτικούς και κρατικούς λειτουργούς. Αν θέλετε να δείτε μήπως μπορείτε να βοηθήσετε με κάποιο τρόπο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Κοινωνική Υπηρεσία των φυλακών στα τηλέφωνα: 22620-73028 και 22620-73024 μέχρι τις 1 μ.μ.

Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για το θέμα του υπερηχογράφου, μπορείτε να βοηθήσετε με άλλο τρόπο τις κρατούμενες στις φυλακές Ελεώνα. Λειτουργεί εκεί ένα Φιλόπτωχο Ταμείο από το οποίο δίνονται ενισχύσεις σε άπορες κρατούμενες, και αγοράζονται γι’ αυτές τηλεκάρτες κ.α. απαραίτητα είδη τα οποία δεν μπορούν να αγοράσουν από μόνες τους. Μπορείτε λοιπόν να πάτε στα ΕΛΤΑ της περιοχής σας και να στείλετε με ταχυδρομική επιταγή το ποσό που θέλετε στη διεύθυνση: Φιλόπτωχο ταμείο φυλακών Ελεώνα,Ταχ. Δ/νση: Ελεώνας Θηβών – 32200. Το τηλέφωνο των φυλακών είναι 22620-89803, και το Fax: 22620-73030. Σας συνιστούμε πάντως να επικοινωνείτε με τα τηλέφωνα της Κοινωνικής Υπηρεσίας, που γράψαμε πιο πάνω.