8. Δεν φτάνει όμως η βία κατά των γυναικών, υπήρχε και η αναγκαστική πορνεία, να προσφέρει δηλ. η γυναίκα το σώμα της στους «λάτρεις» κάποιου θεού ενός συγκεκριμένου ναού. Η πορνεία αυτή προέρχεται από την Ασία, όπως και η «πάτρια» Αφροδίτη. Ήταν αναγκαστική σε μερικές περιπτώσεις για εθιμικούς λόγους, ενώ τις περισσότερες φορές επρόκειτο για δούλες που δεν είχαν δικαιώματα και θεωρούνταν ιδιοκτησία των κυρίων τους, που τις αφιέρωναν στον ναό είτε αυτές το ήθελαν, είτε όχι. Από την «ιερή» λεγόμενη πορνεία βγαίνει και το «ιερόδουλος». Φυσικά τα λεφτά πήγαιναν στον ναό του «θεού», βασικά της Αφροδίτης που είχε και τα μεγαλύτερα πορνεία.
9. Επιπλέον στην αρχαία εποχή ήταν συνηθισμένη η έκθεση των παιδιών, τα οποία οι γονείς πετούσαν στις ερημιές και είτε τα τρώγανε οι λύκοι, οι σκύλοι κ.τ.λ., ή τα παίρνανε άνθρωποι που τα ανέθρεφαν για να τα κάνουν δούλους. Κι εδώ τα περισσότερα έκθετα ήταν κορίτσια. Δεν είδαμε κανέναν αρχαίο «θεό» να καταδικάζει αυτά τα πράγματα, έστω και συμβολικά! Παίρνοντας, βρε αδελφέ, ένα έκθετο να το περιμαζέψει. Αφήνανε την βρώμικη δουλειά για τους δουλέμπορους και τα άγρια ζώα.
10. Θα μας πει κάποιος ότι αυτά τα πράγματα συνέβαιναν όταν οι θεοί είχαν να κάνουν με τους πιο αδύναμους, τους ανθρώπους, αλλά μεταξύ τους υπήρχε ισότητα. Αμ δε! Όταν ο Ποσειδώνας αποφάσισε ν’ απαυτώσει οπωσδήποτε την αδελφή του, την θεά Δήμητρα, κι εκείνη έφυγε και μέχρι σε φοράδα μεταμορφώθηκε για να αποφύγει αυτή την επαφή, εκείνος την καταδίωξε, μεταμορφώθηκε με τη σειρά του σε άλογο κι έκανε το κομμάτι του ο …θεός. Παντού καταπιεσμένες οι γυναίκες… Και μεταξύ των θεών.
11. Και βέβαια η γυναίκα στον αρχαίο κόσμο κατατασσόταν ανάμεσα στις φυσικές καταστροφές (πυρ, γυνή και θάλασσα) και μάλιστα οι «θεοί» των αρχαιοπλήκτων έφτιαξαν την πρώτη, την Πανδώρα, με σκοπό να βλάψουν τους (άντρες) ανθρώπους! Λέει ο Ησίοδος:
« Έτσι ο Δίας έστειλε στους άνδρες τις γυναίκες σαν επιδημία, γεμάτες σχέδια ύπουλα».
Αλλά ο Ησίοδος δεν σταματά εκεί. Ακούστε κι αυτό:
«Μέτρο κανένα δε γνωρίζουν, σε όλα είναι άσωτες,
Κι έτσι μοιάζουν με τους κηφήνες που δεν
κατέχουν καμμιά δουλειά παρά κατεβάζουν
στην κοιλιά τους των άλλων το μόχθο…όποιος
λοιπόν γλιτώσει από το γάμο και τα αισχρά
έργα των γυναικών, αυτός σώζει το βιό του.
Αλλά όποιος παίρνει ένα πλάσμα βλαβερό,
αυτού η ζωή γίνεται μαρτύριο αδιάκοπο και τα βάσανα είναι αβάστακτα.
…γιατί οι γυναίκες στραγγίζουνε τον άνδρα
και τον παραδίδουν σε θλιβερά γεράματα».
Πόσο γελοία φαίνονται αυτά, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του πόσο εργάζονταν οι γυναίκες στην αγροτική και κτηνοτροφική οικονομία… Όμως έχει κι άλλο:
«Ποτέ μην αφήσεις να σε ξεμυαλίσει η γυναίκα
η κουνοκώλα, ούτε οι κολακείες της που
μ’ αυτές να σε τυλίξει θέλει.
Κι ακόμα
Η γυναίκα είναι μια συμφορά, μια ωραία
συμφορά, μια καλοστημένη παγίδα που μέσα
της πέφτουν οι άνθρωποι.» (τουτέστιν οι άντρες).
Ο Πλάτωνας, που στην Πολιτεία εξισώνει άνδρες και γυναίκες, στον Τίμαιο 42 Β γράφει:
«όποιος όμως άνδρας αποτύχει σε αυτά (να ζήσει μέσα στη δικαιοσύνη), θα μεταμορφωθεί κατά τη δεύτερη γέννησή του σε γυναίκα». Με δυο λόγια, έτσι θα τιμωρηθεί. Κάτι ήξερε ο Πλάτωνας, μια και ήταν πολύ μεγάλο πρόβλημα το να είσαι γυναίκα την εποχή των «πατρώων θεών».
Παράλληλα ο (δημοκρατικός!) Δημόκριτος λέει:
(Απ. 110) «γυνή μη ασκείτω λόγον- δεινόν γαρ» («η γυναίκα να μην εξασκείται στο ρητορικό λόγο, γιατί είναι κακό πράγμα»).
και:
«Είναι η πιο μεγάλη προσβολή για τον άντρα να κυβερνάται από γυναίκα» (Απ. 111).
Έχετε ακόμα αμφιβολίες για την θέση των γυναικών στον κόσμο της «πατρώας θρησκείας»; Διαβάστε κι αυτά: Λέει ο Μένανδρος: «Φύτρο κακό είναι η γυναίκα στη ζωή
αλλά σαν αναγκαίο κακό την αγοράζουμε». Όπως τα πράγματα.
Και ο Αντιφάνης: «Μόνο σ’ ένα εμπιστεύομαι τη γυναίκα: πως
σαν πεθάνει δεν θα ξαναζήσει. Σε τίποτε
άλλο δεν της έχω εμπιστοσύνη ώσπου να
πεθάνει».
Τα υπόλοιπα μισογυνικά του Ευριπίδη, του Παλλαδά και άλλων δεν τα αναφέρουμε, γιατί έχουμε ήδη νευριάσει.
Πρόσφατα σχόλια